Οι τυχοδιώκτες του Δεκεμβρίου

Μια διαφορετική κριτική των εκλογικών αποτελεσμάτων από τον δυναμικό και μάχιμο δικηγόρο κ. Φαήλο Κρανιδιώτη και Πρόεδρο του ΔΣ του Δικτύου 21, απ' όπου και αναδημοσιεύουμε.

Ο λαός, αποδεδειγμένα, δεν συμπαθεί τους τυχοδιώκτες, δεν τους ψηφίζει, δεν τους εμπιστεύεται. Ο πάμπλουτος «νέος Λένιν» της Κουμουνδούρου κι ο ιμιτασιόν Τσε Γκεβάρα προστατευόμενος του, πτωχός γιος μεγαλοκατασκευαστή, επένδυσαν πάνω στα μαϊμού Δεκεμβριανά. Όλοι δε οι ταβλαδόροι του Κολωνακίου έσπρωχναν μπροστά τα πιτσιρίκια και το μάτι τους γυάλιζε μπροστά στην άναρχη βία των πάσης φύσεως χουλιγκάνων. Έτριβαν τα χέρια τους πιστεύοντας πως θα δρέψουν εκλογικούς καρπούς προβοκάροντας την αλητεία. Τελικά ψωνίσανε από σβέρκο και δύσθυμοι ετοιμάζονται να σκυλοφαγωθούν στο Φίλιον και τις λοιπές γιάφκες του σινιέ αριστερισμού. Γιατί τελικά, μην έχετε αμφιβολία, ένα είδος αριστεριστών είναι, ξέρετε, από αυτούς που τις δεκαετίες του ’70 και ’80, επειδή δεν ήταν τίποτα, δεν ήταν της μόδας να γίνουν δεξιοί κι η πειθαρχία του Κ.Κ.Ε. τους στένευε στις μασχάλες, το παίζανε - και δη φανατικά - ευρωκομμουνιστές, μαοϊκοί, τρότσκες, αλβανόφιλοι και διάφορα άλλα ιαχωβίτικα.Με έκπληξη όμως αντελήφθην μόλις σήμερα κι άλλη μια αιτία της παταγώδους ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Θυμάστε το βώδι του Μάνου, που τώρα λέγεται ΔΡΑΣΗ; Κατ’ αρχήν ουδεμία σχέση έχει με την ιστορική και δυναμική Ένωση Κυπρίων Φοιτητών ΔΡΑΣΙΣ – Κίνημα Ενότητας Σωτηρίας. Τώρα λοιπόν η παρέα που ΄χε σήμα το βώδι, λέγεται Δράση. Προφανώς πρόκειται για ευφημισμό. Διαβάζοντας εκ των υστέρων το ψηφοδέλτιο είδα λοιπόν ότι υποψήφιος ήταν και ο Διονύσιος Γουσέτης. Χτύπησα με δύναμη την παλάμη στο κούτελο μου και κοκκίνησα από ντροπή για την ελεεινή αντίληψη και την άθλια οξυδέρκεια μου, διότι δεν αντελήφθην ότι εδώ και λίγα χρόνια ο εν λόγω, καίτοι αρθρογραφεί στην «Αυγή», έχει φύγει από τον Συνασπισμό. Οι φάλαγγες της διανόησης έστριψαν δεξιά και πήγαν στον Μάνο, μαζί με τις απόψεις τους για την σφαγή στην Τριπολιτσά των δύσμοιρων Τούρκων, το πόσο ρατσιστές και σωβινιστές είμαστε και διάφορα άλλα που αναδημοσιεύει κι ο φίλος του ο Δημητράς. Φευ, τι να κάνουν μετά μόνος του ο Αλέξης κι ο κηδεμόνας του, αδέρφια; Κρίμα που δεν υπάρχει σταυρός στις ευρωεκλογές, γιατί θα τον ψήφιζα τον κύριο Γουσέτη αλλά αφού δεν τον είχε πρώτο ο Μάνος, θα ήταν χαμένη ψήφος. Τώρα όμως που το ‘μαθα, θα πάω κι εγώ να γραφτώ στην ΔΡΑΣΗ, γιατί, αλήθεια σας λέω, όταν είδα τον Μαρκουλάκη, γνωστό για το πολιτικό του ανάστημα, κλονίστηκα. Τώρα όμως, έστω και μια βδομάδα μετά τις Ευρωεκλογές, που έμαθα και για τον Γουσέτη, είμαι έτοιμος και στρωμμένος.

Το Κ.Κ.Ε., το μόνο που ξέρει από πραγματικά Δεκεμβριανά, έχοντας 90 χρόνια Ιστορία πίσω του και καμμένη την γούνα του από τυχοδιωκτισμούς, κράτησε υπεύθυνη στάση, κατήγγειλε τους προβοκάτορες κι ανταμείφθηκε από το εκλογικό σώμα με μια αξιοπρεπέστατη παρουσία και συγκρατημένες απώλειες.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πανηγύρισε με μισό χαμόγελο ότι το ψήφισε το 1/3 των μισών εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, δηλαδή το 1/6 των πραγματικών, ενώ η Ν.Δ. ξεφύσηξε με ανακούφιση που η αποχή έγινε, δικαίως, θέμα μεγαλύτερο από την σε βάρος της διαφορά με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είναι βέβαια φανερό ότι πέραν του αβανταρίσματος από συγκεκριμένο συγκρότημα, οι ανεκδιήγητοι «οικολόγοι» δεν θα βλέπανε ούτε την ψήφο τους, αν η Ν.Δ. δεν τους καλόβλεπε ως μαξιλάρι που θα συγκρατούσε διαρροή ψήφων προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αν άνοιγαν λίγο το στόμα τους οι εκπρόσωποι της, ο - κατά την ενθουσιώδη «Ραντικάλ» - ατατουρκιστής Τρεμόπουλος θα έμενε στα καθ’ ημάς ν’ ασχολείται με τα μπρόκολα και τις λιβελούλες. Οι περισσότεροι τους ψήφισαν χωρίς να τους ξέρουν. Η αβάντα της Ν.Δ. και συγκεκριμένων συμφερόντων αρχικά τους εκτόξευσε δημοσκοπικά με ύποπτο τρόπο. Όταν ο καλός φίλος Παναγιώτης Λιάκος έφερε στη δημοσιότητα το περίφημο βίντεο του Τρεμόπουλου με τον Βοσκόπουλο, τον οθωμανό Ονσούνογλου, τον Βοσκόπουλο του «Ουράνιου Τόξου» και έναν «ελληνόφωνο σαλονικιό» να λένε τα ωραία τους και κυρίως ο Τρεμόπουλος, για τους κρητικούς χωροφύλακες και τους μωραΐτες γραφιάδες κλπ, στην παρουσίαση του «μακεδονικού» αναγνωστικού, άρχισε η κατρακύλα. Αν οι της Ν.Δ. έλεγαν κι αυτοί δυο κουβέντες και μάθαινε όλος ο κόσμος ποιοι και τι είναι, τότε η περίεργη παρεούλα θα κατέβαινε κάτω από το 3%, εις τόπον χλοερόν, εις τόπον αναψύξεως. Τώρα θα έχουμε σκηνές απείρου κάλλους στις Βρυξέλλες και εν Ελλάδι, χάρις στην κουτοπονηριά και την αβελτηρία κάποιων πρωτοκλασάτων μεγαλοκομματικών ηλιθίων, που σκέφτονται μικροκομματικά και μικρόνοα. Από το δείγμα γραφής του φρονώ βέβαια, ότι ο τύπος αυτός θα κάνει τα πάντα ώστε στις εθνικές και στις επόμενες ευρωεκλογές οι «οικολόγοι» να γίνουν μια γκροτέσκα ανάμνηση.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. σίγουρα κέρδισε πόντους. Παρά την επιλογή Τζαβέλα. Η πρόταξη των ζητημάτων ασφάλειας και λαθρομετανάστευσης οδήγησε πολλούς ψήφους προς τα κει. Κυρίως όμως ήταν ένα χαστούκι στην κυβέρνηση, η οποία ξύπνησε, άφησε κατά μέρος τις ενοχές και ξεφεύγοντας από την ομηρία της ψευτοαριστερής πολιτικής ορθότητας μαζεύει τους λαθρομετανάστες, απελαύνει, θα απλουστεύσει κι επιταχύνει τις νομικές διαδικασίες και ήδη αναζητεί στρατόπεδα για να τους κρατήσει. Ήδη μέσα σε λίγες μέρες το κέντρο της Αθήνας άλλαξε άρδην εικόνα, θυμίζει πάλι ελληνική πόλη, πόλη με στοιχειώδη τάξη, ασφάλεια και καθαριότητα. Τόσο απλό ήταν.

Βέβαια ο λαϊκισμός και οι εφηβικές συνήθειες έχουν βαθιές ρίζες στο πολιτικό σύστημα. Εξαγγέλθηκε νέα μείωση της στρατιωτικής θητείας στους 9 μήνες. Εν ολίγοις οι στρατεύσιμοι δεν θα προλαβαίνουν να κάνουν ούτε δύο πλήρεις κύκλους εκπαιδεύσεως. Τα περί επαγγελματικού στρατού είναι τρίχες, ενώ είναι πασίγνωστο ότι ο θεσμός των ΕΠΟΠ απέτυχε παταγωδώς, κυρίως ποιοτικά. Μόνο η άντληση ανθρώπινου δυναμικού από το σύνολο της στρατευόμενης νεολαίας μέσω της υποχρεωτικής θητείας παρέχει την απαραίτητη ποσότητα και ποιότητα. Αν έχεις και τον απαραίτητο χρόνο να τους εκπαιδεύσεις και να τους ενώσεις σ’ ένα σώμα με σκοπό και ηθικό, τότε φτιάχνεις ΑΠΟΤΡΟΠΗ. Ο χρόνος της θητείας πρέπει να είναι συνάρτηση των αμυντικών αναγκών της χώρας και μόνον αυτών. Αν απαιτείται θητεία 2 χρόνια, ας είναι 2 χρόνια. Οι μόνοι που πρέπει να ερωτώνται είναι οι επαγγελματίες στρατιωτικοί, οι Έλληνες Αξιωματικοί, ούτε οι χρεωκοπημένες κομματικές και φοιτητικές νεολαίες ούτε κανένας άλλος. Πρέπει να ερωτώνται μόνον οι εκπαιδευτές στην ειρήνη και ηγήτορες στον πόλεμο. Ο διακομματικός διαγκωνισμός για το ποιος θα προσφέρει μικρότερη θητεία βλάπτει σοβαρά τα Εθνικά Συμφέροντα και την Εθνική Ασφάλεια. Κάποιος βέβαια πρέπει να ψιθυρίσει στην πολιτική τάξη, ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν καμμία σχέση με την Γκομενοφυλακή στην οποία υπηρέτησαν αυτοί, πίνοντας καφέ ή στοιβαζόμενοι σε επιτελικά γραφεία, επιδιδόμενοι σε διαγωνισμούς κνησμού, ενώ στην προκάλυψη βαράγανε άλλοι τα νούμερα τους στην σκοπιά. Παρά τα ισχύοντα στην Γκομενοφυλακή, ο πραγματικός Στρατός ασχολείται με εκπαίδευση, βολές, πορείες, ασκήσεις και διάφορα άλλα αντρικά και εθνικώς και ατομικώς επωφελή πράγματα. Ας ρωτήσουν λοιπόν κάποιον που έχει υπηρετήσει στον πραγματικό Στρατό, κατά προτίμηση Αξιωματικό και θα μάθουν τι σημαίνει αποτροπή, ελάχιστη οροφή, ανάγκες εκπαίδευσης, πληρότητα μονάδων, πνεύμα μονάδος και πως δημιουργείται, γιατί κατά κανόνα οι Εθνικοί Στρατοί υπερτερούν των μισθοφορικών κλπ. Αν θέλουν, ας παίξουν με τίποτε άλλο. Δεν θα τους παρεξηγήσουμε. Αλίμονο.