Στη χώρα της ντροπής!

Tου Γιωργου Σ. Μπουρδαρα
Καθημερινή

Η σύντομης διάρκειας «απόδραση» από την Αθήνα, πριν από λίγα 24ωρα, εξελίχθηκε σε ένα μικρό ταξίδι στη χώρα της ντροπής. Μακριά από τον ήχο των διαδηλώσεων της πρωτεύουσας, τις κραυγές αλλά και τους θορυβώδεις «ψιθύρους» για την επικείμενη πτώχευση της Ελλάδας ή και τη στοχοποίηση των πολιτικών από την κοινωνία, ως των αποκλειστικών υπευθύνων για τα αδιέξοδα που διαρκώς συσσωρεύονται, αναδύθηκε μια «άλλη» πραγματικότητα: εκείνη η κακή καθημερινότητα που συνθέτουμε με τη στάση και τη συμπεριφορά μας, όλοι εμείς -μέλη της νεοελληνικής κοινωνίας- και η οποία από μόνη της αρκεί για να στραγγαλίσει κάθε ίχνος αισιοδοξίας για το μέλλον.
Στο τμήμα της εθνικής οδού μεταξύ Αθήνας και Κορίνθου, τρία είναι τα συνηθέστερα φαινόμενα: η συχνή παραβίαση κανόνων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ειδικά ως προς τα όρια ταχύτητας, η τυπική έως ανύπαρκτη και πάντως προκλητικά αδιάφορη αστυνόμευση, καθώς και η επιμονή ουκ ολίγων οδηγών να εισβάλλουν μαζικά στη λεγόμενη Λωρίδα Εκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ) κάθε που κρίνουν ότι έτσι θα γλιτώσουν από την αυξημένη κυκλοφορία. Απ’ όσο μπόρεσα να διακρίνω -και νομίζω ότι δεν έκανα λάθος- ουδείς εκ των χυδαία παρανομούντων δεν ήταν πολιτικός, βουλευτής, κεφαλαιοκράτης, τραπεζίτης ή μέλος της τρόικας και του ΔΝΤ. «Απλοί» Eλληνες πολίτες είναι εκείνοι που δεν σκέφτονται, επί παραδείγματι, ότι η χρήση της ΛΕΑ για τη βολή τους μπορεί να στερήσει τη ζωή από κάποιον που και τα δευτερόλεπτα ακόμα είναι κρίσιμα για τη σωτηρία του μέσα σε ένα ασθενοφόρο.
Στον τόπο προορισμού, μια πόλη της βορειοανατολικής Πελοποννήσου, από τους πλέον γνωστούς τουριστικούς προορισμούς, κοντινούς στην πρωτεύουσα, η κατάσταση ουδόλως καλυτερεύει: οι παραλίες, ειδικά κοντά στα σημεία που βρίσκονται εστιατόρια και κέντρα διασκέδασης, εκτός από βότσαλα «στολίζονται» με κάθε είδους σκουπίδια και γυαλιά σπασμένων ποτηριών ή μπουκαλιών. Οι κάδοι για απορρίμματα προς ανακύκλωση ταχύτατα «φρακάρουν» με μη διπλωμένα χαρτόκουτα. Αυτοκίνητα και δίτροχες μηχανές παρκάρουν πάνω σε πεζοδρόμια και μπροστά από ειδικές ράμπες διάβασης ατόμων με αναπηρία...
Την ίδια στιγμή, στην πληγωμένη από την άναρχη και εν πολλοίς αυθαίρετη δόμηση πόλη, οι τοπικοί επιχειρηματίες στη συντριπτική τους πλειονότητα φαίνεται να μην έχουν αλλάξει ούτε κατά κεραία ζημιογόνες για τον τόπο και τους ίδιους συμπεριφορές του παρελθόντος!
Με φόντο ένα μείγμα ανασφάλειας οικονομικής και «οργής» για το κράτος, δήθεν σε ρόλο κακόγουστου άλλοθι, ξεπερνούν, ακόμα περισσότερο σε σύγκριση με το χθες, τα όρια της νομιμότητας στη λειτουργία των επιχειρήσεών τους.
Οσον αφορά δε τις τιμές; Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έχουν αυξηθεί σε σύγκριση με το προ κρίσης παρελθόν, ενώ για έκδοση αποδείξεων, προτιμώνται στις περισσότερες των περιπτώσεων άλλα... ανέκδοτα! Εξ όσων μπόρεσα να διακρίνω (και ούτε αυτή τη φορά θεωρώ ότι κάνω λάθος) ουδείς εξ αυτών είναι βουλευτής, πολιτικός ή εκπρόσωπος της τρόικας. Είναι Ελληνες, κάποιοι εξ ημών, και όχι εκ των «βαρβάρων», που σπρώχνουν τη χώρα ολοένα και πιο χαμηλά.