Ήθελα εδώ και καιρό να γράψω κάτι για το Υπουργείο Παιδείας και την "εκπαιδευτική" του πολιτική. Είναι βέβαια πάρα πολλά και δεν ξέρω τί να πρωτοπώ. Θα συνοψίσω στα εξής:
1. Κοροϊδεύει ασύστολα τους μαθητές και τους γονείς τάζοντας διάφορα παλαβά, τα οποία είναι ανέφικτα λόγω έλλειψης υποδομών, σχεδιασμού, οργάνωσης και χρηματοδότησης.
2. Κατασπαταλά τα χρήματα από το ΕΣΠΑ (μιλάμε για ένα τεράστιο κονδύλι για την εκπαίδευση) προσλαμβάνοντας άχρηστους συμβούλους για άσχετες υπηρεσίες. 1.000.000 ευρώ έχουν στοιχίσει ως τώρα οι μόλις τρεις σύμβουλοι που προσέλαβε.
3. Κατασπαταλά τα χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων πληρώνοντας άχρηστους φορείς, που δεν προσφέρουν κανένα έργο π.χ. Ινστιτούτο Ορθόδοξης Θεολογίας στην Γενεύη, που πήρε πρόσφατα 300.000 ευρώ, Ο.ΕΠ.ΕΚ (Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών) με ενοίκιο 30.000 ευρώ/μήνα για τρεις ορόφους 1000 τ.μ, όπου στεγάζονται 15 άτομα.
4. Έχει απαξιώσει και έχει πετάξει τόνους λάσπης στους εκπαιδευτικούς συντελώντας στην μεγαλύτερη απαξίωση του κλάδου από την κοινωνία με ό,τι συνέπειες αυτό έχει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ο πόλεμος που άνοιξε με τα σχολεία έχει κάνει άνω κάτω την εκπαίδευση.
Αυτό που έχω να πω ως εκπαιδευτικός, έχοντας δουλέψει για πάνω από μία δεκαετία στην ιδιωτική εκπαίδευση και έχοντας γνωρίσει τα συστήματα και άλλων χωρών είναι πως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου εμπαίζει στεγνά την ελληνική κοινωνία. Δεν υπάρχει ούτε μία αλλαγή επί της ουσίας. Τα παιδιά οδηγούνται στην αγραμματοσύνη και γι' αυτό δεν φταίνε οι δάσκαλοι. Τα βιβλία είναι για πέταμα. Λεφτά στα σχολεία δίνονται μόνο για αηδίες, τύπου laptop στην Α Γυμνασίου. Δεν υπάρχει κανένας στόχος, κανένα πλάνο, καμία στρατηγική. Έχουν πάρει από δω κι από κει ό,τι να'ναι, λίγο Φινλανδία, λίγο Αγγλία, λίγο Αμερική, λίγο Γερμανία, πράγματα ασύνδετα, χωρίς να εξετάσουν την δυνατότητα εφαρμογής τους στην ελληνική εκπαίδευση. Φυσικά όλο αυτό σε αμπαλάζ ΕΣΠΑ και λογικής απορρόφησης των κονδυλίων.
Η αλητεία τους έφτασε στο σημείο να δίνουν 2 ευρώ την ώρα για την επιτήρηση στις πανελλήνιες, λες και οι καθηγητές είναι ζητιάνοι. Μετά τί μπορούμε να περιμένουμε για την παιδεία, όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι σε αυτήν αντιμετωπίζονται ως ζήτουλες; Και βγαίνει και η άλλη και μιλάει για αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού και για "πρώτα ο μαθητής", όταν και τον μαθητή τον έχει τελείως γραμμένο.
Κάνουν τώρα τον κουφό, αλλά τον Σεπτέμβριο, αν είναι ακόμη εκεί, δεν τους βλέπω καλά.
Πρόκειται για ένα κείμενο στο οποίο αποτυπώνονται σκέψεις ενός ανθρώπου που δεν μασά τα λόγια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς, ολόκληρη η κοινωνία δείχνει να είναι αποχαυνωμένη και να παρακολουθεί απλώς μία "επικοινωνιακή καταιγίδα" με μηνύματα της πλάκας που υποτιμούν την νοημοσύνη οποιουδήποτε τα ακούει.
Η αλήθεια είναι, ότι σημαντικότατη σε αυτή την αποχαύνωση είναι και η συμβολή των Μ.Μ.Ε..
Πάντως, δεν θέλω με τίποτα να δικαιολογήσω την αδράνεια του κλάδου μας. Αδράνεια η οποία αν δεν υπήρχε, θα χάλαγε το show της Υπουργού Παιδείας, και θα υπήρχε η ελπίδα να ΑΡΧΙΣΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, και όχι για τα επικοινωνιακά σποτάκια της κ. Υπουργού.