Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Γ. Κωνσταντίνου: Ιδού ποιον διόρισε το ΠΑΣΟΚ πρόεδρο της ΔΕΘ, «Έναν ευρωπαίο ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ κεντροαριστερό δικηγόρο»...

... που πήρε μέρος στην παρουσίαση του «Μακεδονικού αναγνωστικού» μαζί με όλα τα «μπουμπούκια » της υδρογείου!


ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΤΟ VIDEO.

Ο δικηγόρος Γιάννης Κωνσταντίνου είναι ο νέος πρόεδρος της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης που διόρισε το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ
  Σε παρουσίαση του «Μακεδονικού Αναγνωστικού» είχε δηλώσει: «Είμαι ένας ευρωπαίος ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΣ κεντροαριστερός δικηγόρος». Τον πιστεύουμε. Είναι αναμφίβολα «ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΣ». Γι' αυτόν τον προτίμησε ο νέος πατριωτισμός που εκφράζει το ΠΑΣΟΚ του ΔΝΤ.


Η ιστορία της παρουσίασης του "Μακεδονικού" αναγνωστικού....

Θεσσαλονίκη, 13 Νοεμβρίου 2006. Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Παρουσίαση του «Μακεδονικού Αναγνωστικού», ενός βιβλίου που αξιοποιείται έντονα από τη σκοπιανή προπαγάνδα για την απόδειξη ενός παιδικού παραμυθιού που γίνεται πιστευτό από όλους όσοι αγνοούν την Ιστορία. Δηλαδή, για την ύπαρξη «μακεδονικού» έθνους διάφορου από το ελληνικό. Εννοείται ότι δεν πρόκειται για ελληνικό αναγνωστικό, αλλά για εγχειρίδιο γραμμένο στο ιδίωμα των Σκοπίων. Δίπλα στο πάνελ ένα πανό όπου δέσποζε το πρόσωπο του Γκότσε Ντέλτσεφ, του εθνικού ήρωα της FYROM. Ανάμεσα στους παρουσιαστές του βιβλίου ο εκπρόσωπος του κόμματος Ουράνιο Τόξο κ. Βοσκόπουλος που αυτοπροσδιορίστηκε ως «εθνικά Μακεδόνας για πολιτικούς λόγους», ο κ. Ονσούνογλου που συστήθηκε ως «Οθωμανός», ο κ. Τριαρίδης που είπε ότι είναι «ελληνόγλωσσος Σαλονικιός, ΑΘΕΟΣ, ΑΕΘΝΟΣ, ΑΠΑΤΡΙΣ » και... ο κ. Μιχάλης Τρεμόπουλος! Ο εσχάτως διάσημος επικεφαλής των Οικολόγων Πράσινων.
(...)



«Η Θεσσαλονίκη δεν ήταν ελληνική»
Στην εκκίνηση της δικής του εισήγησης ο κ. Τρεμόπουλος όρισε την πατρίδα με έναν τρόπο που ενδέχεται να ξενίσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Πατρίδα μας δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η παιδική μας ηλικία...Ο αρχηγός του κόμματος Οικολόγοι Πράσινοι... έγραψε ιστορία αναφέροντας ότι η Θεσσαλονίκη το 1912 δεν ήταν ελληνική και ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι ελληνικές αρχές, έπειτα από την απελευθέρωση «συμπεριφέρθηκαν μετά το 1912 σαν ξένοι μέσα στη νύχτα που ήρθαν και έσκισαν σελίδες από το βιβλίο της Ιστορίας της πόλης». Παραθέτουμε την ακριβή απομαγνητοφώνηση των λόγων του: «Για μας, το να ασχολείται κανείς με την τοπική Ιστορία δεν είναι μόνο ένα χρέος στο να αποκαθιστά κάποια κομμάτια της Ιστορίας, είτε της πόλης της Θεσσαλονίκης είτε της χώρας. Ακριβώς επειδή κάποιοι συμπεριφέρθηκαν μετά το 1912 σαν ξένοι μέσα στη νύχτα που ήρθαν και έσκισαν σελίδες από το βιβλίο της Ιστορίας της πόλης.(...)


Μεταπτυχιακό στα Σκόπια
Ενδέχεται κάποιος αναγνώστης να απορήσει με τη στάση του κ. Τρεμόπουλου απέναντι στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων. Αν βρισκόταν στην παρουσίαση του «Μακεδονικού Αναγνωστικού», δεν θα χρειαζόταν να απορήσει. Ο κ. Τρεμόπουλος αποκάλυψε τι τον συνέδεσε με το γειτονικό κρατίδιο: «Βρέθηκα στα Σκόπια πολύ νωρίς, επειδή αυτό επέβαλε και το μεταπτυχιακό μου, γύρω στο 1991. Ο Θανάσης Παρίσης ήταν πολύτιμος συνεργάτης. Ενα από τα πρώτα ερωτήματα που έθεσα όταν βρέθηκα πρώτη φορά στα Σκόπια ήταν “Και εγώ είμαι Μακεδόνας. Και εσύ δεν πρέπει να βρεις έναν προσδιορισμό ώστε να μην υπάρχει σύγχυση;” Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής: “Εσύ έχεις μια ταυτότητα. Είσαι Ελληνας και δευτερευόντως Μακεδόνας. Οταν εγώ δεν θέλω να είμαι ούτε Ελληνας, ούτε Αλβανός, ούτε Σέρβος, ούτε Βούλγαρος, τότε τι είμαι;” Εχει λοιπόν υποχρέωση να σεβαστεί κάποιος αυτό το ερώτημα και να δώσει εκείνες τις απαντήσεις που είναι αντίστοιχες με το πνεύμα της ανοχής στη διαφορά που θα υπερασπιζόμαστε σε κάθε ευκαιρία». Σε αυτό το κλίμα και με τέτοιου είδους εισηγήσεις εξελίχθηκε η εκδήλωση για την παρουσίαση του «Μακεδονικού Αναγνωστικού». Με πολλή ένταση, πολύ λόγο για την καταπίεση των «εθνικά Μακεδόνων» από το επίσημο ελληνικό κράτος, με πολλές αναφορές στο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, αλλά ταυτόχρονα και με διάθεση να διαφοροποιηθούν οι ομιλητές από το γενικό περί πατριωτισμού αίσθημα του ελληνικού λαού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια είναι ευπρόσδεκτα...Με ευπρέπεια όμως...