Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

KOYBA: Ένα νησί-φυλακή και ο δικτάτωρ ΚΑΣΤΡΟ

Στις 8 Ιανουαρίου 1959, ο Φιντέλ Κάστρο εισέρχεται θριαμβευτής στην Αβάνα συντρίβοντας το διεφθαρμένο στρατιωτικό καθεστώς του Μπατίστα. Η πλειοψηφία των Κουβανών είχε στηρίξει μεγάλες ελπίδες στον Κάστρο. Πόσο σκληρά έμελλε να διαψευστούν...   Αμέσως με την κατάκτηση της εξουσίας ο Κάστρο προβαίνει σε μαζικές εκτελέσεις αντιφρονούντων στις φυλακές της Λα Καμπανια, της Αβάνα και της Σάντα Κλάρα. Μέσα σε πέντε μήνες εκτελέστηκαν 600 άτομα. Συνοπτικά διεξήχθησαν ψευτο- "λαϊκά δικαστήρια" όπου στίφη κομμουνιστών καταδίκαζαν κατηγορούμενους στρέφοντας τους αντίχειρες στο έδαφος -; πιστή αντιγραφή των αρένων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.   Στα τέλη της ίδιας χρονιάς ο Κάστρο αποφάσισε να ματαιώσει τις υποσχεθείσες από τον ίδιο ελεύθερες εκλογές. Ανέστειλε το υφιστάμενο Σύνταγμα δημοσιεύοντας δύο κείμενα νόμων που απαγόρευαν το συνεταιρίζεσθαι. Αμέσως κάτεσχε 100 μεγάλα αγροκτήματα αναθέτοντας αυτά στον Στρατό!!!

Μέσα στο 1960 έκλεισαν όλες οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες και οι εκδότες τους εξορίστηκαν, ενώ παραιτήθηκαν τέσσερα βασικά μέλη της κυβέρνησης καθώς και ο πρόεδρος της δημοκρατίας.

Οι αφόρητες πιέσεις του καθεστώτος αναγκάζουν 50.000 άτομα που άνηκαν κυρίως στην αστική τάξη να αυτοεξοριστούν μέσα στο 1960. Τα συνδικαλιστικά όργανα της αγροτικής τάξης αλώθηκαν από τους κομμουνιστές. Το 1962 το μοναδικό αγροτικό συνδικάτο που παρέμεινε ζήτησε από την κυβέρνηση την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας.(!!!)
Μετά ήρθε η ώρα της εκκλησίας. Τον Μάιο του 1961 έκλεισαν όλα τα εκκλησιαστικά κολέγια, δημεύθηκε η περιουσία τους, ενώ έκλεισε και το μοναδικό εκκλησιαστικό περιοδικό. Ο μέγας Φιντέλ δήλωσε «οι παπάδες να ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους!!!». Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1961, ο Φιντέλ εξόρισε 131 ιερείς. Οποιοσδήποτε θρησκευόταν του απαγορευόταν δια νόμου η πρόσβαση στα πανεπιστήμια και στις δημόσιες υπηρεσίες.   Η αυταρχική διοίκηση δημιούργησε μια αριστερή αντιπολίτευση από παλιούς επαναστάτες που τελικά εξελίχθηκε σε ένοπλη αναμέτρηση που κράτησε 5 έτη. Μετά το τέλος της αναμέτρησης ο "επαναστάτης" Τσε Γκε Βαρα συνοπτικά εκτέλεσε 381 παλιούς συναγωνιστές του στον πόλεμο κατά του Μπατίστα. Μέσα στο 1960 οι δικαστές έχασαν την ανεξαρτησία τους ως θεσμός, καταργήθηκε η ισοβιότητα τους και υπήχθησαν άμεσα στην «κεντρική κυβέρνηση» ...;. Αντιλαμβάνεστε βέβαια τι συνέβη στα Πανεπιστήμια. Τηρήθηκε το άσυλο!!! Δεν υπήρξαν διώξεις καθηγητών ως αντιφρονούντων, ούτε φυλακίστηκε συνδικαλιστής φοιτητής (Πέδρο Λουίς Μποίτελ) ο οποίος τελικά πέθανε μετά από 53 ημέρες απεργία πείνας ...; Το πανεπιστήμιο της Αβάνας μάλιστα υπήρξε και αντικείμενο ομοφυλοφιλικών εκκαθαρίσεων...   Οργανώθηκε και η Υπηρεσία Κρατικής Ασφάλειας (DSE), που έμεινε γνωστή με το όνομα «κόκκινη γκεστάπο». Η Υπηρεσία αυτή πρόσφερε πολλά στο δημοκρατικό αυτό καθεστώς τηρώντας λεπτομερή φάκελο για κάθε Κουβανό πολίτη και στήνοντας ένα δαιδαλώδες δίκτυο από χαφιέδες που νυχθημερόν επιτηρούσαν την ομαλή κοινωνική πορεία ...; Οι ανακρίσεις που διεξήγαγε η DSE ήταν πραγματικά πρωτοποριακές σε ευρηματικότητα. Μια γυναίκα που είχε φοβία στα έντομα κλείστηκε σε ένα κελί γεμάτο κατσαρίδες. Ανάγκαζαν κρατούμενους να ανεβαίνουν σκαλιά με βαρίδια στα πόδια, ενώ σε πολλούς δεν επέτρεπαν τον ύπνο χρησιμοποιώντας φαρμακευτικές ουσίες. Χρησιμοποιήθηκαν αφειδώς και παλαιομοδίτικα βασανιστήρια όπως τα ηλεκτροσόκ, οι εικονικές εκτελέσεις και η απομόνωση ...;.   Σύμφωνα με μέτριους υπολογισμούς μέσα στην δεκαετία του 1960 εκτελέστηκαν 7.000 άνθρωποι, ενώ οι πολιτικοί κρατούμενοι αναβιβάζονται στους 30.000. Όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό δεν έπρεπε να πάει χαμένο βέβαια. Αμαρτία και κρίμα. Ο εφευρετικός Φιντέλ εγκαινίασε το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης τo 1965 υπό τον τίτλο ΣΜΑΠ (Στρατιωτική Μονάδα Αρωγής της Παραγωγής). Εκεί εγκλείστηκαν ιερείς, ιεχωβάδες, ομοφυλόφιλοι, εγκληματίες, πολιτικοί κρατούμενοι, μαστροποί, πάσης φύσεως αντιφρονούντες. Όλοι αυτοί υπόκεινται σε κακομεταχείριση, υποσίτηση, σε αναγκαστική εργασία μέχρι απώλειας αισθήσεων και σε υποσιτισμό. Πολλοί για να γλιτώσουν αυτό-ακρωτηριάζονταν ...;.

  Αμέσως με την κατάκτηση της εξουσίας ο Κάστρο προβαίνει σε μαζικές εκτελέσεις αντιφρονούντων στις φυλακές της Λα Καμπανια, της Αβάνα και της Σάντα Κλάρα. Μέσα σε πέντε μήνες εκτελέστηκαν 600 άτομα. Συνοπτικά διεξήχθησαν ψευτο- "λαϊκά δικαστήρια" όπου στίφη κομμουνιστών καταδίκαζαν κατηγορούμενους στρέφοντας τους αντίχειρες στο έδαφος -; πιστή αντιγραφή των αρένων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.   Στα τέλη της ίδιας χρονιάς ο Κάστρο αποφάσισε να ματαιώσει τις υποσχεθείσες από τον ίδιο ελεύθερες εκλογές. Ανέστειλε το υφιστάμενο Σύνταγμα δημοσιεύοντας δύο κείμενα νόμων που απαγόρευαν το συνεταιρίζεσθαι. Αμέσως κάτεσχε 100 μεγάλα αγροκτήματα αναθέτοντας αυτά στον Στρατό!!!

Μέσα στο 1960 έκλεισαν όλες οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες και οι εκδότες τους εξορίστηκαν, ενώ παραιτήθηκαν τέσσερα βασικά μέλη της κυβέρνησης καθώς και ο πρόεδρος της δημοκρατίας.

Οι αφόρητες πιέσεις του καθεστώτος αναγκάζουν 50.000 άτομα που άνηκαν κυρίως στην αστική τάξη να αυτοεξοριστούν μέσα στο 1960. Τα συνδικαλιστικά όργανα της αγροτικής τάξης αλώθηκαν από τους κομμουνιστές. Το 1962 το μοναδικό αγροτικό συνδικάτο που παρέμεινε ζήτησε από την κυβέρνηση την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας.(!!!)
 
Μετά ήρθε η ώρα της εκκλησίας. Τον Μάιο του 1961 έκλεισαν όλα τα εκκλησιαστικά κολέγια, δημεύθηκε η περιουσία τους, ενώ έκλεισε και το μοναδικό εκκλησιαστικό περιοδικό. Ο μέγας Φιντέλ δήλωσε «οι παπάδες να ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους!!!». Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1961, ο Φιντέλ εξόρισε 131 ιερείς. Οποιοσδήποτε θρησκευόταν του απαγορευόταν δια νόμου η πρόσβαση στα πανεπιστήμια και στις δημόσιες υπηρεσίες.   Η αυταρχική διοίκηση δημιούργησε μια αριστερή αντιπολίτευση από παλιούς επαναστάτες που τελικά εξελίχθηκε σε ένοπλη αναμέτρηση που κράτησε 5 έτη. Μετά το τέλος της αναμέτρησης ο "επαναστάτης" Τσε Γκε Βαρα συνοπτικά εκτέλεσε 381 παλιούς συναγωνιστές του στον πόλεμο κατά του Μπατίστα. Μέσα στο 1960 οι δικαστές έχασαν την ανεξαρτησία τους ως θεσμός, καταργήθηκε η ισοβιότητα τους και υπήχθησαν άμεσα στην «κεντρική κυβέρνηση» ...;. Αντιλαμβάνεστε βέβαια τι συνέβη στα Πανεπιστήμια. Τηρήθηκε το άσυλο!!! Δεν υπήρξαν διώξεις καθηγητών ως αντιφρονούντων, ούτε φυλακίστηκε συνδικαλιστής φοιτητής (Πέδρο Λουίς Μποίτελ) ο οποίος τελικά πέθανε μετά από 53 ημέρες απεργία πείνας ...; Το πανεπιστήμιο της Αβάνας μάλιστα υπήρξε και αντικείμενο ομοφυλοφιλικών εκκαθαρίσεων...   Οργανώθηκε και η Υπηρεσία Κρατικής Ασφάλειας (DSE), που έμεινε γνωστή με το όνομα «κόκκινη γκεστάπο». Η Υπηρεσία αυτή πρόσφερε πολλά στο δημοκρατικό αυτό καθεστώς τηρώντας λεπτομερή φάκελο για κάθε Κουβανό πολίτη και στήνοντας ένα δαιδαλώδες δίκτυο από χαφιέδες που νυχθημερόν επιτηρούσαν την ομαλή κοινωνική πορεία ...; Οι ανακρίσεις που διεξήγαγε η DSE ήταν πραγματικά πρωτοποριακές σε ευρηματικότητα. Μια γυναίκα που είχε φοβία στα έντομα κλείστηκε σε ένα κελί γεμάτο κατσαρίδες. Ανάγκαζαν κρατούμενους να ανεβαίνουν σκαλιά με βαρίδια στα πόδια, ενώ σε πολλούς δεν επέτρεπαν τον ύπνο χρησιμοποιώντας φαρμακευτικές ουσίες. Χρησιμοποιήθηκαν αφειδώς και παλαιομοδίτικα βασανιστήρια όπως τα ηλεκτροσόκ, οι εικονικές εκτελέσεις και η απομόνωση ...;.   Σύμφωνα με μέτριους υπολογισμούς μέσα στην δεκαετία του 1960 εκτελέστηκαν 7.000 άνθρωποι, ενώ οι πολιτικοί κρατούμενοι αναβιβάζονται στους 30.000. Όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό δεν έπρεπε να πάει χαμένο βέβαια. Αμαρτία και κρίμα. Ο εφευρετικός Φιντέλ εγκαινίασε το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης τo 1965 υπό τον τίτλο ΣΜΑΠ (Στρατιωτική Μονάδα Αρωγής της Παραγωγής). Εκεί εγκλείστηκαν ιερείς, ιεχωβάδες, ομοφυλόφιλοι, εγκληματίες, πολιτικοί κρατούμενοι, μαστροποί, πάσης φύσεως αντιφρονούντες. Όλοι αυτοί υπόκεινται σε κακομεταχείριση, υποσίτηση, σε αναγκαστική εργασία μέχρι απώλειας αισθήσεων και σε υποσιτισμό. Πολλοί για να γλιτώσουν αυτό-ακρωτηριάζονταν ...;.
Από το ιστολόγιο Αντι-αριστερά 

2 σχόλια:

  1. κομμουνιστικά και δημοκρατικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πω, πω, πολύ κακός αυτός ο Κάστρο!
    Πάλι καλά που εμείς οι καλοί δεν είμαστε σαν και αυτόν.
    Οι καημένοι οι Κουβανοί, πόσο υποφέρουν, μέρα-νύχτα κλαίνε για το κακό που τους βρήκε!
    (Σαν δεν ντρεπόμαστε, λέω εγώ, ποιον πάει να κοροιδέψει ο αρθρογράφος;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια είναι ευπρόσδεκτα...Με ευπρέπεια όμως...