____________________________________________________________
Η υπερωριακή εργασία και τα έξυπνα «τρικ» των συμβάσεων διόγκωσαν τα ελλείμματα 
Οι Γάλλοι εκπαιδευτές συνειδητοποίησαν ότι οι Ελληνες εκπαιδευόμενοί τους αμείβονταν κατά μέσον όρο με 6.000 ευρώ μηνιαίως όταν οι ίδιοι ελάμβαναν 4.000 ευρώ. Επιπλέον, συνειδητοποίησαν ότι οι Ελληνες οδηγοί στο μετρό, με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, εργάζονταν κάτι λιγότερο από 4 ώρες ημερησίως και συμπλήρωναν το οκτάωρό τους με υπερωριακή αμοιβή. Με τον τρόπο αυτό οι αμοιβές τους εκτοξεύονταν και παράλληλα εκτροχιάζονταν τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ και στη συνέχεια της κυβέρνησης.
Την κατάσταση αυτή τώρα θέλει να αλλάξει η κυβέρνηση. Και σε αντίθεση με ό,τι έγινε το 1998 και το 2005, όταν επιχειρήθηκαν παρόμοιες αλλαγές, τώρα πλέον δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου διεμήνυσε προς όλους τους υπουργούς της κυβέρνησης ότι οι πληγές των ΔΕΚΟ πρέπει να κλείσουν, καθώς το κράτος δεν αντέχει άλλο. Το μήνυμα αυτό πρέπει να έλαβε η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (ΥΠΥΜΕΔΙ), η οποία αναμένεται έως τον Σεπτέμβριο να φέρει το σχέδιο εξυγίανσης του ΟΣΕ, ενώ μέχρι τέλος του έτους να φέρει αντίστοιχο σχέδιο εξυγίανσης όλων των «ευρω-βόρων» ΔΕΚΟ του ΥΠΥΜΕΔΙ (ΟΑΣΑ, ΤΡΑΜ κ.λπ.).
Ο κ. Ρέππας σε πρόσφατες δηλώσεις του ανέφερε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να συναινέσουν στις αλλαγές γιατί, σε άλλη περίπτωση, το έλλειμμα θα... τα αφανίσει όλα. «Ή θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε τεράστια ελλείμματα, δηλαδή να φορολογούνται όλοι οι Ελληνες για να πληρώνουν ελλείμματα κάποιων φορέων -κάτι το οποίο δεν είναι αποδεκτό-, ή να πάμε σε διακοπή της λειτουργίας τους, που κι αυτό δεν μπορεί να είναι μια επιλογή», είπε ο κ. Ρέππας.
Το φαινόμενο της ΑΜΕΛ, όπου οι εργαζόμενοι αμείβονται 4 ώρες υπερωριακά το οκτάωρό τους, μπορεί να είναι ακραίο, αλλά δεν είναι μοναδικό.
Κάθε ΔΕΚΟ βρίθει χιλιάδων τέτοιων μικρών ή μεγάλων προνομίων των εργαζομένων, τα οποία αθροιζόμενα οδηγούσαν στον εκτροχιασμό των ελλειμμάτων στις ΔΕΚΟ. Στον ΟΣΕ και στον ΟΑΣΑ (ΕΘΕΛ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ) είναι τα πιο χτυπητά παραδείγματα. Η μισθοδοσία προσωπικού ανέρχεται στο τριπλάσιο ή και περισσότερο από τα συνολικά έσοδα της εταιρείας. Αλλά και στη νεοσύστατη Tραμ Α.Ε., όπου τα έσοδα δεν ξεπερνούν τα 5 εκατ. ευρώ ετησίως, το κόστος της μισθοδοσίας πλησιάζει τα 30 εκατ. ευρώ.
Τα κόστη αυτά δεν είναι ευκαταφρόνητα. Η υπερωριακή εργασία, μαζί με τα έξυπνα «τρικ» των συλλογικών συμβάσεων που υπογράφονται κατά καιρούς στις ΔΕΚΟ, δημιούργησε τα αποκαλούμενα «ρετιρέ» του δημόσιου τομέα. Το μέσο κόστος μισθοδοσίας σήμερα κυμαίνεται στις 40.000-50.000 ευρώ, με αρκετούς εργαζομένους να έχουν ετήσιες αποδοχές άνω των 80.000 ευρώ χάρις στην υπερωριακή εργασία ή σε ημέρες αργιών. Αν σε αυτά προστεθούν και οι άλλες «γαλαντόμες» παροχές των διοικήσεων των ΔΕΚΟ (π.χ. ταμεία αλληλοβοηθείας, έξτρα επιδόματα, κόστη αναρρωτικών αδειών κ.λπ.), τότε γίνεται κατανοητό πώς οδηγηθήκαμε στα εκρηκτικά ελλείμματα των ΔΕΚΟ που καλούνται να πληρώσουν οι άλλοι... φορολογούμενοι πολίτες.
Πηγή αυτής της ασύδοτης πολιτικής είναι κυρίως οι Γενικοί Κανονισμοί Προσωπικού (ΓΚΠ) που στις περισσότερες ΔΕΚΟ έχουν ισχύ νόμου. Επιπλέον, δεν μπορούν ν’ αλλάξουν χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων. Ακόμη και στις περιπτώσεις εκείνες όπου έγιναν βήματα (π.χ. ΟΤΕ το 2006), η τότε κυβέρνηση φοβήθηκε την περαιτέρω επέκταση αυτής της αλλαγής. Ο τρόπος δε με τον οποίο οι ΓΚΠ επηρεάζουν τα οικονομικά αποτελέσματα στις ΔΕΚΟ παρουσιάζεται εύγλωττα στη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2007, σχετικά με την έγκριση χρηματοδότησης από το Δημόσιο στην εθελούσια έξοδο του ΟΤΕ. «Σήμερα, ο OTE εξακολουθεί να υπόκειται σε ορισμένους ειδικούς νόμους και “συλλογικές συμβάσεις απασχόλησης” που θεσπίστηκαν πριν από την απελευθέρωση το 2001 και αποκλίνουν από την ισχύουσα εργατική νομοθεσία που εφαρμόζεται στις άλλες ανώνυμες εταιρείες στην Ελλάδα», αναφέρει η έκθεση, και συνεχίζει: «Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο 2257/1994, οι διατάξεις του ΓΚΠ του OTE έχουν την ίδια δεσμευτική ισχύ με οποιονδήποτε άλλο ελληνικό νόμο. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι το εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων του ΟΤΕ δεν μπορεί να τροποποιηθεί χωρίς τη συναίνεση των τελευταίων και την ψήφιση σχετικής νομοθεσίας».
Σε ό,τι αφορά τα μισθολογικά του ΟΤΕ, η γνωμοδότηση της Κομισιόν αναφέρει ότι «ο ισχύων ΓΚΠ απαγορεύει μισθολογικές αυξήσεις για λόγους άλλους εκτός των τυπικών προσόντων του εργαζομένου και της αρχαιότητάς του στην εταιρεία... Βάσει συμφωνιών που έχουν υπογραφεί στο παρελθόν με τα συνδικάτα, οι νεοδιοριζόμενοι προσλαμβάνονται με υψηλότερους αρχικούς μισθούς σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα».
Οι ζημίες δεν επηρέασαν τους μισθούςΤο 2009 μόνον οι όμιλοι ΟΣΕ και ΟΑΣΑ είχαν μισθοδοτικές δαπάνες άνω των 800 εκατ. ευρώ. Τα έσοδά τους ωστόσο για την ίδια χρονιά, μόλις που ξεπέρασαν τα 350 εκατ. ευρώ. Ετσι οι συσσωρευμένες ζημίες στον ΟΑΣΑ από 2,2 δισ. ευρώ το 2006, αυξήθηκαν σε περίπου 3,6 δισ. ευρώ το 2009. Παρά όμως τη θεαματική διεύρυνση των ζημιών, οι μισθοδοτικές δαπάνες αυξάνονταν ραγδαία -κατά 22% διευρύνθηκε το μέσο μισθοδοτικό κόστος ανά εργαζόμενο μέσα στις τετραετία 2006-2009- ωσάν οι επιχειρήσεις των αστικών συγκοινωνιών της Αττικής να είναι μια ακμάζουσα βιομηχανία υπηρεσιών.
Αντίστοιχη πορεία είχαν οι περισσότερες ΔΕΚΟ. Στον όμιλο ΟΣΕ οι συσσωρευμένες ζημίες πλησίασαν τα 2,5 δισ. ευρώ στο τέλος του 2009, από συσσωρευμένα κέρδη 138 εκατ. ευρώ που ήταν το 2006. Τα ελλείμματα δε του οργανισμού σήμερα ανέρχονται σε 10 δισ. ευρώ, αν συμπεριληφθούν τα δάνεια που έλαβε ο οργανισμός με τις εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου και τα οποία φυσικά θα φορτωθεί ο ελληνικός λαός. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, το μισθοδοτικό κόστος στις ΔΕΚΟ διευρύνεται κυρίως χάρις τις υπερωρίες, των συμμετοχών των (ημέτερων) εργαζομένων σε επιτροπές, τις έκτακτες αμοιβές, τα επιδόματα ευθύνης κ.λπ. Στον ΟΣΕ, το 2007 ο μέσος όρος των ετήσιων τακτικών αποδοχών ανέρχονταν σε 32,2 χιλ. ευρώ, αλλά οι πραγματικές ετήσιες αποδοχές διαμορφώθηκαν στις 52,4 χιλ. ευρώ χάρις την υπερωριακή εργασία, τα επιδόματα κ.λπ. Το ίδιο ίσχυε και στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ Α.Ε., όπου οι πραγματικές αποδοχές διαμορφώθηκαν κατά μέσο όρο την ίδια χρονιά στις 59,3 χιλ. ευρώ, από 33,4 χιλ. ήταν ο μέσος όρος των τακτικών αποδοχών των εργαζομένων.
Σημειώνεται ότι οικονομικές καταστάσεις με βάση τα διεθνή λογιστικά πρότυπα δεν δημοσιεύει η ΑΜΕΛ, ενώ πολλές άλλες ΔΕΚΟ παρουσίασαν για πρώτη φορά οικονομικές καταστάσεις τα τελευταία δύο χρόνια.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100019_07/08/2010_410705
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια είναι ευπρόσδεκτα...Με ευπρέπεια όμως...