Το πλιάτσικο στο ΕΣΥ: Υπόθεση Depuy

Το ότι "τ' αρπάζουν" οι γιατροί - με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις - είναι σε όλους γνωστό. Αδυνατούμε να φανταστούμε ασθενή που να μη έδωσε ή εξαναγκάστηκε να δώσει το γνωστό "φακελάκι", ιδιαίτερα αν χρειάσθηκε τις υπηρεσίες των χειρουργικών ειδικοτήτων.
Και αυτή είναι  η μία παράνομη οδός εσόδων των "λειτουργών" της υγείας.
Η δευτέρα οδός παράνομου προσπορισμού εσόδων παραμένουν οι "μίζες". Μίζες από φαρμακευτικές εταιρίες, από εταιρίες υγειονομικού υλικού, από προμηθευτές αναλώσιμου υλικού, από προμηθευτές εξωσυμβατικού υλικού.... και η λίστα είναι πολύ μακριά όπως πολύ εύκολα αντιλαμβανόσαστε.
Όχι κάπως έτσι, αλλά έτσι ακριβώς χτίζονται οι βίλες των εκατομμυρίων από κάποιους και κυκλοφορούν δίπλα στα κατσαριδάκια και τα μοτοποδήλατά μας, οι τζάγκουαρς και τα χάμερς. Έτσι ακριβώς πραγματοποιούνται πολυέξοδες εξωτικές (και όχι μόνο) οικογενειακές διακοπές των προνομιούχων (λαδιάρηδων ) ιατρικών λειτουργών.Και παρόμοια κόλπα φυσικά στήνονται όχι μόνο από τους γιατρούς αλλά και από μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων Νοσοκομείων, «αρμόδιους» υπαλλήλους προμηθειών, «έξυπνες» προϊσταμένες και η λίστα μπορεί να επεκταθεί έτι περαιτέρω.... Και βέβαια μπορεί όλοι οι Υπουργοί Υγείας (αλήθεια ως εκ της θέσης τους δεν έχουν πολιτική ευθύνη –τουλάχιστον- για το πλιάτσικο στην υγεία; Και ειδικά για τον χρόνο που ο καθένας τους προΐστατο στο έρμο το υπουργείο)  να βγαίνουν και να ρίχνουν το ανάθεμα στα τρωκτικά και τα πιράγχας του ΕΣΥ, αλλά ας μας πουν τί έκαναν για να μας απαλλάξουν από την βρώμα και δυσωδία, που και την ανέχτηκαν αν δεν την επέτειναν με πράξεις και παραλείψεις τους.
Έτσι είναι κκ Κακλαμάνη, Κρεμαστινέ, Παπαδόπουλε, Αβραμόπουλε, Ξενογιαννακοπούλου....
Ας κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στη σαπίλα στον τομέα της υγείας, που δεν απέχει πολύ, ως εκ του αποτελέσματος,  από άλλους τομείς της δημόσιας ζωής, όπως το τραπεζικό σύστημα, ο τομέας των κατασκευών, ο ναυτιλιακός, η λαμογιά των πολιτικών, η τοπική αυτοδιοίκηση, η πολεοδομία κλπ.
Επί δεκαετίες, οι καλοί αυτοί άνθρωποι του ΕΣΥ, γιατροί (όχι όλοι), διοικητικοί, (όχι όλοι), διοικητικά συμβούλια (όχι όλα), διευθύνουσες και προϊσταμένες (όχι όλες), υπουργοί (όχι όλοι) λυμαίνονται μέσω των δαπανών του ΕΣΥ, το χρήμα του Έλληνα φορολογούμενο. (μια από τις αιτίες για τις οποίες πιάσαμε πάτο ως χώρα!)
Και δεν υπήρξε καμιά κυβέρνηση που να επιχειρήσει να κάνει ένα έλεγχο στην πηγή.
Να υποχρεώσει σε έλεγχο τους πάντες που ενέχονται με τον άλφα ή βήτα τρόπο στο πλιάτσικο του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Όπως αντίστοιχα δεν έγινε (και δεν προβλέπεται να γίνει) ένα ουσιαστικό πόθεν έσχες – από ανεξάρτητη αρχή – με έλεγχο των εισοδημάτων όλων όσων έχουν σχέση με δημόσιες προμήθειες και υπογραφές αξιολόγησης ή κατακύρωσης.
Έτσι δεν μας παραξενεύει πως ο μοναδικός ουσιαστικός έλεγχος που έγινε (από το ’74 μέχρι σήμερα) είναι αυτός που βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά την μεγάλη κομπίνα με τις μίζες της Depuy  και εξ αιτίας της οποίας αποκαλύφθηκαν καταθέσεις (δεκάδων εκατομμυρίων) σε λογαριασμούς γιατρών που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από τα εισοδήματα τα οποία δηλώνουν.
Και μην φανταστείτε πως αυτή η επιχείρηση νέμεσης οφείλεται στο Υπουργείο Υγείας ή στο Υπουργείο Οικονομικών ή στην ΥπΕΕ.
Αλλά και ας κρατήσουμε μικρό καλάθι, ως προς την απόδοση ευθυνών και την δήμευση περιουσιών των εμπλεκομένων. Τώρα τι λέμε; Εδώ σταμάτησαν οι εξεταστικές επιτροπές για Ζίμενς, Βατοπαίδι κλπ και μάλλον προβλέπεται να δώσουν και επαίνους στα λαμόγια......
Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή:


H Depui είναι μια εταιρεία που εδρεύει στη Βαρσοβία της πολιτείας Ιντιάνα στις ΗΠΑ. Είναι θυγατρική της Johnson & Johnson.

Η DΕΡUΥ ήρθε στην Ελλάδα το 2001 όταν αγόρασε έναντι τιμήματος που μετρήθηκε σε δισεκατομμύρια δραχμές την εταιρεία εμπορίας ιατροτεχνολογικών- ορθοπεδικών προϊόντων ΜΕDΕC. Τα «δώρα» των εταιρειών στους γιατρούς προκειμένου να επιλέξουν το προϊόν τους όχι με βάση την ποιότητά του αλλά με το αντάλλαγμα που μπαίνει στην τσέπη τους την περίοδο εκείνη κυμαίνονται από 20% μέχρι και 30%. Οι «καλές» εταιρείες προπληρώνουν μάλιστα τους γιατρούς στην αρχή του χρόνου για τις επεμβάσεις που θα κάνουν. «Γίνονται χειρουργεία όπου ο αντιπρόσωπος βρίσκεται και αυτός μέσα στην αίθουσα και δίνει στον γιατρό με μετρητά την αμοιβή του για να είναι σίγουρος πως θα χρησιμοποιηθεί το εμπόρευμά του», όπως καταγγέλθηκε σε εφημερίδα από γιατρό, με διοικητική εμπειρία σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας.

Η μητρική εταιρεία, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, αρχίζει από το 2005 να πιέζει τους εν Ελλάδι συνεργάτες της να μειώσουν τα λαδώματα των γιατρών. Το ταμείο της εταιρείας στην Ελλάδα χειριζόταν η Δέσποινα Φ., η οποία γνωρίζει καλά τον χώρο των προμηθειών και που απομακρύνθηκε από την εταιρεία το 2007.
Η μητρική εταιρεία Johnson & Johnson (που ελέγχεται για τη θυγατρική της ΝΤΕΠΟΥΪ ΕΛΛΑΣ) καθώς και η  Smith & Nephew, δύο εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Αμερική και παράγουν ιατροτεχνολογικό (ορθοπεδικό και νευροχειρουργικό) υλικό ανακοίνωσαν στην επιτροπή ελέγχου του αμερικανικού χρηματιστηρίου ότι έχουν ισχυρές ενδείξεις για "αντικανονικές" (παράνομες) πληρωμές σε έλληνες γιατρούς δημοσίων νοσοκομείων.

Με βάση τα παραπάνω και μετά από έρευνες, στις 27 Σεπτεμβρίου του 2007 τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών υπέγραψαν συμφωνία με την εταιρεία Johnson & Johnson. Το αμερικανικό Δημόσιο κατηγόρησε την εταιρεία ότι «πλήρωσε» και «συνωμότησε για να πληρώσει» ώστε να προωθήσει τα προϊόντα της σε γιατρούς και αξιωματούχους του Συστήματος Υγείας των ΗΠΑ (MEDICARE). Η εταιρεία αρνήθηκε ότι προέβη σε παράνομες πράξεις, δέχθηκε όμως να πληρώσει το πρόστιμο ύψους 84.796.000 δολαρίων (που αφορούσε την χρονική περίοδο από 2002-2006) και να συνεργαστεί με τις αμερικανικές αρχές. Από εκεί το κουβάρι των αποκαλύψεων έφτασε στην Βρετανική δικαιοσύνη.

Εκεί μετά από ταχύτατη έρευνα (δεν είναι Ελλάδα) οδηγήθηκε στα δικαστήρια  το πρώην στέλεχος της βρετανικής φαρμακευτικής εταιρείας Depuy international Ρόμπερτ Τζον Ντούγκαλ, κατηγορούμενος για προμήθειες σε ελληνικά νοσοκομεία και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 12 μηνών. Στην απολογία του παραδέχθηκε ότι έδινε χρήματα σε γιατρούς δημόσιων νοσοκομείων στην Ελλάδα και εξασφάλιζε παραγγελίες υπέρ της Depuy. Έτσι έφτασε η υπόθεση στην Ελλάδα.

Στις 10 Μαρτίου του 2009 πέντε εισαγγελείς και αρκετοί ανακριτικοί υπάλληλοι «εισέβαλαν» στο σπίτι της Δέσποινας Φ. για να ανακαλύψουν στοιχεία μιας ιστορίας που, σημειωτέον, αν δεν υπήρχαν οι αμερικανικές έρευνες θα είχε προ πολλού ξεχαστεί στην Ελλάδα. Παράλληλα διατάχθηκε το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών 35 προσώπων, γιατρών και αντιπροσώπων εταιρειών ιατροτεχνικού υλικού. Επίσης αποκαλύφθηκε πως από την DeΡuy τα χρήματα κατέληγαν στους γιατρούς μέσω δύο άλλων εταιρειών εμπορίας ιατρικού υλικού με έδρα τα βόρεια προάστια της Αθήνας.

Η ανάκριση όμως  προχώρησε στη χώρα μας με ρυθμούς χελώνας, όπως πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις. Αρχικά υπό την εποπτεία του τότε προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών Αθήνας, Κυρ. Καρούτσου, με τον έλεγχο των οικονομικών στοιχείων να ανατίθεται αρμοδίως στην ΥΠΕΕ. Οι διαδικασίες όμως καθυστέρησαν καθώς απεβίωσε ο υπεύθυνος που είχε αναλάβει τη διερεύνηση από πλευράς ΥΠΕΕ.
Στη συνέχεια και με αφορμή τα νέα στοιχεία της υπόθεσης επιλήφθηκε η εισαγγελέας Εφετών, Αννα Ζαΐρη. Το περίεργο αν και όχιανεξήγητο (με βάση και τις πρόσφατες κατηγορίες για την πλημμελή αν όχι διαπλεκόμενη άσκηση της ελληνικής δικαιοσύνης τόσο από τον πρώην αντιεισαγγελέα Αρείου Πάγου κ Παπανικολάου,  όσο κι από τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Λ. Ρακιτζή)  είναι ότι από τα 200 ονόματα που ευρέθησαν εμπλεκόμενα από στοιχεία που αποκαλύφθηκαν της Δ.Φ. η έρευνα για άγνωστους λόγους επικεντρώθηκε σε ελάχιστα και τελικά πρόσφατα διέρρευσε λίστα δώδεκα γιατρών δημόσιων νοσοκομείων από όλη την Ελλάδα που κλήθηκαν από την εισαγγελέα Εφετών Αθήνας, Αννα Ζαΐρη, ως ύποπτοι τέλεσης κακουργηματικών πράξεων που αφορούν εμπλοκή τους στην υπόθεση  διαφθοράς.
Τα ονόματά τους: Παναγιώτης Σουκάκος, Παναγιώτης Κοροβέσης, A. Χριστοδούλου, Σ. Τσιφετάκης, Α. Τουλιάτος, Ι. Πουρνάρας, Ν. Ευσταθόπουλος, Λ. Συρμάλης, Ε. Πλατιάς, Γ. Παπαχρήστου, Γ. Μπάμπης, Ι. Χριστοφίδης.
Σύμφωνα όμως με πληροφορίες μας όλο το ιατρικό επιτελείο ορθοπεδικών και νευροχειρουργικών κλινικών βρίσκονται σε δυσχερή θέση να δικαιολογήσουν τα  εκατομμύρια που ευρέθησαν σε λογαριασμούς τους και που βέβαια είναι πολλαπλάσια των νόμιμων εισοδημάτων τους.
Προφανώς αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που μια εγχείρηση που θα έπρεπε να έχει κόστος για τον ασφαλιστικό φορέα 5 έως 15.000 ευρώ κατέληγε να κοστολογείται με 150.000 ευρώ. 
Το άκρον άωτο όμως της κλεψιάς και της απανθρωπιάς όμως ήταν τα κουβανέζικα λεφτά:
Τα κουβανέζικα λεφτά
Το κόλπο που έχουν σκαρφιστεί οι γιατροί για να χρεώνουν περισσότερα υλικά κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης, αυξάνοντας τη μίζα, έχει ως εξής: Ενώ για παράδειγμα στις επεμβάσεις χρειάζονταν ένα ή δύο οστικά μοσχεύματα για κατάγματα, παράγγελναν δέκα ή δεκαπέντε, χρησιμοποιοούσαν ένα ή δύο, όπου υπήρχε  οστικό έλλειμμα, και τα υπόλοιπα τα πετούσαν στα σκουπίδια, ενώ  χρεωνόταν  κανονικά στα ταμεία!

Τα "άχρηστα" μοσχεύματα οι εν λόγω γιατροί τα ονομάζουν... "κουβανέζικα", επειδή τα πετούν στον... κουβά των αχρήστων, και μαζί με αυτά τα χρήματα των φορολογουμένων. Το κάθε οστικό μόσχευμα κοστολογείται από 1.000 έως 4.500 χιλιάδες ευρώ. Τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή, πλήρωναν χωρίς λόγο από 10.000 ευρώ έως 45.000 ευρώ και η μίζα των γιατρών έφτανε το 20%ή και 30%.

Η συγκεκριμένη κατάχρηση με τα οστικά μοσχεύματα δεν μπορεί να ελεγχθεί εκ των υστέρων, καθώς αυτά που παραγγέλλονται έχουν μορφή gel ή σκόνης και δεν ανιχνεύονται σε ακτινογραφία.

Είναι γεγονός ότι χωρίς τον έλεγχο την ώρα της παραγγελίας μια μέρα πριν από το χειρουργείο, αλλά και μετά το χειρουργείο, οι γιατροί τοποθετούν ανεξέλεγκτα πανάκριβα υλικά, αντί άλλων εναλλακτικών φθηνών λύσεων. Ακόμα και σε κατάγματα καρπού, αντί να χρησιμοποιήσουν γύψο ή φθηνά υλικά ύψους 300 έως 700 ευρώ, χρησιμοποιούν κατά κόρον εξωτερική οστεοσύνθεση, την οποία χρεώνουν πάνω από 20.000 ευρώ.

Πρώτα στη λίστα των υλικών με τα οποία γίνεται το μεγάλο φαγοπότι είναι τα υλικά σπονδυλοδεσίας, που χρεώνονται και πάνω από 60.000 ευρώ ενώ κοστίζουν 15.000! Τα πιο ακριβά είναι οι ογκολογικές προθέσεις, που χρησιμοποιούνται για καρκίνο των οστών. Αντί για 7.000 ευρώ που κοστίζουν, χρεώνονται στα ταμεία 50.000 ευρώ!

Από τον Ακτιβιστή