Πώς διαμορφώνεται το τοπίο για όσους εκπαιδευτικούς περιμένουν μόνιμο διορισμό καθώς επίσης και για τους νεοδιόριστους. Τι γίνεται με τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς, του Χρήστου Κυργιάκη
07/10/2010 - 16:29
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Ακόμη και στους πιο δύσπιστους, μετά την εμπειρία της πρώτης εφαρμογής των διατάξεων της περίφημης μεταβατικής περιόδου, έγινε φανερό ότι το μεταβατικό στάδιο οδηγεί σε αδιοριστία και όχι σε μόνιμο διορισμό, όλους όσους είχαν δρομολογήσει τη ζωή τους πριν από πέντε, έξι ή ακόμη και περισσότερα χρόνια.
Με βάση το πολυνομοσχέδιο για την παιδεία (ν.3848/2010) για το σχολικό έτος 2010-2011 (αυτό που διανύουμε) οι διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα γίνονταν σε ποσοστό 60% από τους ισχύοντες πίνακες διοριστέων εκπαιδευτικών του Α.Σ.Ε.Π. και σε ποσοστό 40% από τους ενιαίους πίνακες προσωρινών αναπληρωτών εκπαιδευτικών με πραγματική προϋπηρεσία (ενιαίους πίνακες διορισμών).Επίσης, εκπαιδευτικοί που είχαν συμπληρώσει είκοσι τέσσερις (24) μήνες πραγματικής προϋπηρεσίας μέχρι και τις 30/6/2010 προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομισθίου εκπαιδευτικού σε δημόσια σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (24μηνο και ΑΣΕΠ), αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, και έχουν λάβει τη βαθμολογική βάση σε οποιονδήποτε διαγωνισμό εκπαιδευτικών του Α.Σ.Ε.Π., διορίζονται μέχρι την κατάρτιση του πρώτου πίνακα μετά τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ (ο οποίος θα γίνει το 2011 με 2012) σύμφωνα με τις ανάγκες της Υπηρεσίας, και με σειρά που εξαρτάται από την προαναφερθείσα συνολική προϋπηρεσία. Ο αριθμός των διοριζομένων ανά σχολικό έτος και κατά κλάδο και ειδικότητα καθορίζεται με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.Ο αριθμός των εκπαιδευτικών που διορίστηκαν φέτος από τον παραπάνω πίνακα ήταν ελάχιστοι με δεδομένο ότι τα δύο προηγούμενα και συγχρόνως μοναδικά σχολικά έτη οι εκπαιδευτικοί του πίνακα αυτού διορίστηκαν όλοι.Επίσης, μέχρι και το σχολικό έτος 2014-2015 (πριν την ψήφιση του ν. 3848/2010 το καταληκτικό σχολικό έτος διορισμού ήταν το 2012-2013) όσοι εκπαιδευτικοί συμπλήρωσαν μέχρι τις 30/6/2008 πραγματική προϋπηρεσία τουλάχιστον τριάντα (30) μηνών προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού σε δημόσια σχολεία Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αρμοδιότητας του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, διορίζονται επιπλέον, εφόσον υπάρχουν εκπαιδευτικές ανάγκες και δεν έχουν διοριστεί κατά τις διατάξεις του νόμου 3848/2010, κατά σειρά που εξαρτάται από την προαναφερθείσα συνολική προϋπηρεσία. Ο αριθμός των διοριζομένων ανά σχολικό έτος και κατά κλάδο και ειδικότητα καθορίζεται με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
Πώς μεταφράστηκαν όλα τα παραπάνω στους φετινούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών; Σε 2700 εκπαιδευτικούς. Έτσι απλά. Τόσοι χώρεσαν στους σχεδιασμούς της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας οι οποίοι υλοποιούν στο ακέραιο το πραγματικό σύνθημα που είναι, όχι το «πρώτα ο μαθητής» αλλά το «πρώτα η μείωση μόνιμων διορισμών και τελευταία ο μαθητής».Και βέβαια δεν τηρήθηκε η ίδια ποσόστωση για όλες τις κατηγορίες διοριστέων στους διάφορους κλάδους των εκπαιδευτικών. Επιπλέον, υπήρξαν κλάδοι που οι διορισμοί έγιναν στην κυριολεξία με το σταγονόμετρο και όχι επειδή δεν υπήρξαν ελλείψεις όπως μαρτυράει η πρόσληψη αναπληρωτών στους ίδιους κλάδους λίγες βδομάδες αργότερα.
Οι προφορικές δεσμεύσεις εκ μέρους της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας ότι από του χρόνου θα εφαρμοστεί η αναλογία ένας διορισμός προς μία συνταξιοδότηση, δεν μπορούν να γίνουν πιστευτές αφού κάτι τέτοιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί και φέτος. Αν αναλογιστούμε και τις φωνές που όλο και πληθαίνουν υποστηρίζοντας ότι η ίδια πολιτική θα εφαρμοστεί για αρκετά ακόμη χρόνια, είναι σαφές ότι οι προφορικές δεσμεύσεις μπορούν να δίνονται απλόχερα αφού δεν κοστίζουν τίποτα (να σκεφτούμε μόνο τι έλεγε ο ίδιος ο πρωθυπουργός ένα χρόνο πριν).
Τα ίδια προβλέπει το πολυνομοσχέδιο και για την επόμενη χρονιά. Το σενάριο της μη απορρόφησης όλων όσων περίμεναν φέτος μόνιμο διορισμό φαντάζει σχεδόν βέβαιο. Η κυβέρνηση δείχνει αποφασισμένη να προχωρήσει και του χρόνου όπως βαδίζει φέτος. Ελάχιστοι διορισμοί, πολυπληθή τμήματα, συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων, αποσπάσεις χωρίς προγραμματισμό που οδηγεί σε άδειασμα γραφείων και διευθύνσεων με αποτέλεσμα να μην μπορούν να βγουν ούτε οι μισθοδοσίες(ειδικά των αναπληρωτών αναμένεται φέτος να καθυστερήσουν περισσότερο σε σχέση με άλλες χρονιές) ,περιφορά εκπαιδευτικών σε δύο ή και τρία σχολεία (με ότι αυτό συνεπάγεται) , αδικίες εις βάρος ανθρώπων που έπρεπε να πάρουν απόσπαση αλλά τελικά δεν πήραν και μια σειρά από άλλες στρεβλώσεις και δυσλειτουργίες (να σκεφτούμε το πιο απλό που είναι η δημιουργία προγράμματος σε κάποιο σχολείο όταν μια μεγάλη μερίδα εκπαιδευτικών εργάζεται και σε δεύτερο ή τρίτο σχολείο).
Αν περάσουμε τώρα στους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς εκεί θα συναντήσουμε την υποχρεωτική τριετία, τη διετία ως δόκιμος εκπαιδευτικός και την αξιολόγησή του από τον μέντορα για τον αν είναι ικανός ή όχι να διδάξει ως μόνιμος στο δημόσιο σχολείο. Μιλάμε για τον ίδιο «δόκιμο» εκπαιδευτικό ο οποίος μπορεί να έχει περάσει στον ΑΣΕΠ, να έχει εργαστεί αρκετά χρόνια ως αναπληρωτής ή ωρομίσθιος (ειρωνεία, όταν το κράτος τον είχε ανάγκη τον θεωρούσε ικανό χτυπώντας του την πλάτη και προσφέροντάς του μόρια προϋπηρεσίας) αλλά να πρέπει να αποδείξει για πολλοστή φορά ότι «αξίζει».
Έλεος! Τέτοια συμπεριφορά εκ μέρους του κράτους, όχι δεν την αξίζει, ούτε εκπαιδευτικός ούτε κανένας άλλος εργαζόμενος. Όμως, εδώ και καιρό, η προσπάθεια της εξουσίας είναι να μετατραπούν όσο γίνεται περισσότεροι εργαζόμενοι σε υποαπασχολούμενους ή σε απασχολήσιμους.
Για το μέλλον τι προβλέπεται;
Διαγωνισμός του ΑΣΕΠ χωρίς να προβλέπεται συγκεκριμένος αριθμός θέσεων ανά κλάδο και ειδικότητα για όσους συμμετάσχουν σ’αυτόν. Πιάνοντας κάποιος τη βάση και ανάλογα την προϋπηρεσία και τα ακαδημαϊκά του προσόντα (όπως προβλέπονται στον ν.3848/2010) θα λαμβάνει μια θέση σε κάποιον πίνακα που θα καταρτιστεί.
Επετηρίδα δηλαδή και μάλιστα στη χειρότερή της μορφή αφού δεν θα μπορούν να μπουν σ’αυτή όλοι με τους ίδιους όρους (άλλο να είσαι 25 ετών, άλλο 35 , άλλο 45, άλλο να έχεις οικογένεια και άλλο να μην έχεις, άλλο να μπόρεσες ή να πρόλαβες να έκανες κάποιο μεταπτυχιακό, αν είχες τα χρήματα και το χρόνο, και άλλο να έχεις μόνο το πτυχίο και ίσως καμιά δεκαριά χρόνια στα φροντιστήρια που όμως κανένας δεν στα αναγνωρίζει).
Επετηρίδα που θα λειτουργεί ως καλάθι εξαρτημάτων μέσα στο οποίο το κράτος θα απλώνει το χέρι κάθε φορά που θα χρειάζεται ένα ανταλλακτικό.
Το μέλλον χαρακτηρίζεται ως αβέβαιο για όλους. Ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας όταν έρχεται η ώρα να εκφραστούμε είτε συνδικαλιστικά είτε πολιτικά και ιδεολογικά.
Ή θα διεκδικήσουμε να ζούμε σαν άνθρωποι όπως μας αρμόζει ή θα επιβιώνουμε αφήνοντας στους λίγους να φαίνονται ανίκητοι και πανίσχυροι.
Χρήστος Κυργιάκης
xrkyrgiakis@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια είναι ευπρόσδεκτα...Με ευπρέπεια όμως...