Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_12/12/2010_425650 Η πολιτική «μετάλλαξη» του ΠΑΣΟΚ Η κυβέρνηση νομοθετεί, και μάλιστα με τρόπο πολύ πιο τολμηρό, αυτά που κατακεραύνωνε από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης Του Κωνσταντινου Zουλα Μια σειρά νόμων και αποφάσεων της Ν.Δ. που το ΠΑΣΟΚ πολέμησε με σφοδρό τρόπο ως αντιπολίτευση, υιοθετούνται πλέον από την κυβέρνηση ως δικές της επιλογές αναδεικνύοντας με τον πιο γλαφυρό τρόπο το πώς εξακολουθεί να «λειτουργεί» το πολιτικό «παιχνίδι» στη χώρα μας. Το αστειότερο, βέβαια, είναι ότι οι περισσότερες εξ αυτών αποτελούσαν μέχρι προ έτους αιτία ακραίων αντιπαραθέσεων ανάμεσα στα δύο κόμματα, με το ΠΑΣΟΚ να τις χαρακτηρίζει «ανάλγητες και νεοφιλελεύθερες επιλογές των γαλάζιων» και τη Ν. Δ. να διστάζει να τις φέρει εις πέρας είτε από ιδεολογικές ενοχές είτε από αναποφασιστικότητα, είτε και από ανικανότητα. Για να διαπιστώνεται σήμερα το πολιτικώς παράδοξο να τις υλοποιεί και μάλιστα με τρόπο πολύ πιο τολμηρό το κόμμα που κατεξοχήν τις πολέμησε. Με πλέον πρόσφατη την πλήρη υπαναχώρηση του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της απόσυρσης των Ι.Χ. την οποία επανεξήγγειλε την Πέμπτη, ενώ επί Ν.Δ. την είχε χαρακτηρίσει «προνομιακή μεταχείριση ενός πάμπλουτου κλάδου», ας θυμηθούμε τους επίμαχους νόμους και αποφάσεις, κι ο καθείς ας βγάλει τα συμπεράσματά του: Η πρώτη κυβερνητική «τούμπα» διαπιστώθηκε στο κινεζικό πρότζεκτ της Cosco στον Πειραιά. Δεν χρειάστηκαν παρά λίγες εβδομάδες για να «εκδιωχθεί» η κ. Λούκα Κατσέλη από τη «διαπραγμάτευση» και να επικρατήσει η λογική Πάγκαλου που της είπε «θα χαθούμε, αν χάσουμε τους Κινέζους». Αμέσως μετά, ακολούθησε η πλήρης αλλαγή στάσης του ΠΑΣΟΚ και στον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, με τις εντελώς αντίθετες (από τις προεκλογικές) διαβεβαιώσεις του κ. Παπανδρέου προς τον κ. Πούτιν. Ολική ήταν η πράσινη οπισθοχώρηση και στην Ολυμπιακή. Τα περί «πράσινης» ανάκτησης μέρους της ιδιοκτησίας από το κράτος ξεχάστηκαν γρήγορα, ενώ χωρίς άλλο έχει δίκιο ο κ. Κ. Χατζηδάκης όταν δηλώνει ότι «το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να με… ευγνωμονεί, διότι αν δεν είχε γίνει η πώληση, σήμερα η Ολυμπιακή θα έκλεινε αύτανδρη» Ανάλογη πολεμική είχε δεχθεί η Ν.Δ. και όταν αποπειράθηκε το 2005 να προχωρήσει σε κάποιες παρεμβάσεις στις ΔΕΚΟ. Η εισηγούμενη άρση της νομιμότητας για τους νεοπροσλαμβανόμενους και η πρόταση ευελιξίας στις συμβάσεις των προβληματικών εταιρειών είχε καταγγελθεί ως ακραία νεοφιλελεύθερη επιλογή, εξ ού και εγκαταλείφθηκαν από την κυβέρνηση Καραμανλή η οποία ουδέποτε εφήρμοσε τις επιλογές της που ωχριούν μπροστά στο σημερινό τσουνάμι στις ΔΕΚΟ. «Ξεπούλημα» Αξιοποίηση των ακινήτων, αυξήσεις των εισιτηρίων και μείωση των δρομολογίων προέβλεπε και ο νόμος 3717/08 της Ν.Δ. για τη σωτηρία του ΟΣΕ που χαρακτηρίστηκε από το ΠΑΣΟΚ «ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας». Στις κεντρικές του γραμμές, ωστόσο, η λύση που εισηγείται ο κ. Ρέππας ουδεμία διαφορά έχει από το σχέδιο της Ν. Δ., ίσως γιατί λέγεται ότι διατήρησε τους ίδιους ξένους συμβούλους. Για την περιβόητη περαίωση και τον τρόπο που αντιμετώπισε το ΠΑΣΟΚ τις τράπεζες τα σχόλια περιττεύουν. Το αποδεικνύει η αμηχανία του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, όταν συχνά - πυκνά καλείται να εξηγήσει γιατί δεν συνιστά «ομολογία αποτυχίας» της φορολογικής του πολιτικής η περαίωση, όταν έτσι είχε χαρακτηρίσει το 2008 την ανάλογη επιλογή Αλογοσκούφη, ενώ τα 25 δισ. που έδωσε το ΠΑΣΟΚ στις τράπεζες ήρθαν απλώς να... προστεθούν στα «σκανδαλώδη 28 δισ. ευρώ της Ν.Δ.». Τα στελέχη της Ρηγίλλης, τέλος, σκοπεύουν να αναδείξουν μια σειρά σημερινών αποφάσεων που, κατά την άποψή τους, συνιστούν υφαρπαγή δικών τους. Μεταξύ άλλων υποστηρίζουν ότι η διευκόλυνση στην ίδρυση των επιχειρήσεων, οι ρυθμίσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η «Διαύγεια» ή ακόμη και το fast track του κ. Χ. Παμπούκη υπήρχαν στα συρτάρια των υπουργείων και έγιναν με copy-paste πράσινα ν/σ. Αν μη τι άλλο, ουδείς μπορεί να καταλογίσει στην σημερινή κυβέρνηση ότι –έστω και καθυστερημένα– δεν αναπροσαρμόζει τις επιλογές της στις απαιτήσεις των καιρών. Οι παλινωδίες με το κάπνισμα Ενας φαινομενικά απλός νόμος, αυτός που αφορά την απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους αποτελεί μάλλον το πιο ενδεικτικό παράδειγμα της ανακολουθίας και των δύο κομμάτων εξουσίας σε σχέση με τον τρόπο που καλούνται να εφαρμόσουν τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις όταν εναλλάσσονται στην εξουσία. Είναι πραγματικά εξοργιστικό ότι η πλήρης απαγόρευση του τσιγάρου υποτίθεται ότι ισχύει διά νόμου ήδη από την εποχή που ο κ. Αλ. Παπαδόπουλος είχε την ηγεσία του υπουργείου Υγείας το 2002. Ο τότε υφυπουργός κ. Εκτωρ Νασιώκας είχε βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του σε ένα νόμο που υποτίθεται ότι απαγόρευε ρητώς το κάπνισμα σε όλους τους δημόσιους χώρους, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα ταξί κ. λπ. αξιώνοντας μόνον από τα εστιατόρια και τα μπαρ να δημιουργήσουν ειδικούς χώρους καπνιζόντων. Η Ν. Δ. είχε σε γενικές γραμμές συμφωνήσει, αν και χαρακτήριζε την επιλογή Νασιώκα «άτολμη». Χρειάστηκαν οκτώ ολόκληρα χρόνια για να αποτολμήσει ο κ. Δημ. Αβραμόπουλος μια ανάλογη ρύθμιση που ψηφίστηκε μεν από το ΠΑΣΟΚ, αλλά χαρακτηρίστηκε τούτη τη φορά από τους πράσινους «άτολμη» με το επιχείρημα ότι άφηνε πολλά «παράθυρα» λόγω των εξαιρέσεών της. Η συνέχεια είναι γνωστή. Η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου υποτίθεται ότι αυστηροποίησε το καλοκαίρι που μας πέρασε το νόμο της Ν. Δ. επιβάλλοντας πλήρη απαγόρευση στους δημόσιους χώρους (εξαιρώντας τα καζίνο και τα... μπουζούκια) και ο διάδοχός της κ. Ανδ. Λοβέρδος, διαπιστώνοντας ότι ο νόμος στην πράξη αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά κουρελόχαρτο, σκέφτεται να επιστρέψει λέει στις ρυθμίσεις Αβραμόπουλου ή –γιατί όχι– στις αντίστοιχες του κ. Νασιώκα. Και κάπως έτσι, η (πολιτική) ζωή συνεχίζεται...