 |
*
Πρέπει να γυρίσουμε πάνω από έναν αιώνα πίσω. Στα 1887.
Τότε, παραμονές του «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», ο Τρικούπης διαπραγματευόταν ένα νέο δάνειο με τους (ίδιους πάντα) «συμμάχους» και «φίλους».
*
Τελικά, το δάνειο ορίστηκε στο ονομαστικό ποσό των 135 εκατομμυρίων, από το οποίο, όμως, το πραγματικό ποσό που συμφωνήθηκε να εκταμιευτεί από τους πιστωτές μας - μετά τις κρατήσεις, τις εγγυήσεις και τις προπληρωμές τόκων - δεν ξεπερνούσε τα 90 εκατομμύρια.
Τι έγινε, όμως, πού πήγαν τα λεφτά του δανείου;
Η μερίδα του λέοντος (κατά τον Ανδρεάδη τα 32 εκατομμύρια, κατά άλλους 52 εκατομμύρια) καταβλήθηκε στους τραπεζίτες για την εξόφληση παλιότερων δανείων. Επίσης, ένα επιπλέον ποσό ύψους 13 εκατομμυρίων «πέταξε» για την ικανοποίηση παλιότερων οφειλών σε ξένους τοκογλύφους.
Και εδώ έρχεται το «καλύτερο».
*
Επειδή ουδείς δανείζει ή στηρίζει (και τότε και τώρα) χωρίς «ανταλλάγματα»,
για την εκχώρηση του δανείου που «πέτυχε» ο Τρικούπης - ώστε «να στηριχτεί η ελληνική οικονομία» - η Ελλάδα υποχρεώθηκε, για να της βγάλουν το δάνειο, να παραγγείλει τρία θωρηκτά και κανόνια, ύψους 26 εκατομμυρίων!
Αυτή ήταν η «βοήθεια» πριν εκατόν είκοσι τόσα χρόνια των «συμμάχων» και «φίλων» μας προς την Ελλάδα.
*
Λεπτομέρεια: Κατά μια σατανική σύμπτωση - και τότε - η παραγγελία των θωρηκτών έγινε σε ...γαλλικές εταιρείες!!
*
Φυσικά, η διαφορά με το παρελθόν είναι οφθαλμοφανής και αν την σημειώνουμε είναι για να τονίσουμε τη διαπραγματευτική «πρόοδο» που κατέκτησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις στο διάβα του χρόνου:
Τώρα η κυβέρνηση Παπανδρέου συμφώνησε να πληρώσει τους Γάλλους για έξι φρεγάτες.
Τότε, η κυβέρνηση Τρικούπη, τα θωρηκτά που παρήγγειλε ήταν «μόνο» τρία...
παιάνιζαν χτες τα ελληνικά ΜΜΕ.
*
Το γεγονός, βέβαια, είναι ότι το «σωσίβιο» της Μέρκελ και του Σαρκοζί δεν αφορά τον ελληνικό λαό, αλλά τους Γερμανούς και Γάλλους τοκογλύφους οι οποίοι με τη μορφή ομολογιών κατέχουν κοντά στο μισό δημόσιο χρέος της Ελλάδας.
Επομένως, για να εισπράξουν οι «Σάιλοκ» τα πανωτόκια τους, η Ελλάδα θα πρέπει να μπορεί να (τους) πληρώσει.
Αλλωστε, είναι γνωστή τακτική των ανά τις εποχές «δανειστών» μας:
Μας δίνουν δάνεια (ή «πολιτική στήριξη» για δάνεια), αλλά μας ζητάνε τα διπλά και για να τα ξεχρεώσουμε μας δίνουν νέα δάνεια που τα πληρώνουμε τρίδιπλα και ο φαύλος κύκλος δεν έχει τελειωμό.
*
Ομως, ποιο είναι το ποιόν των «σωτήρων»;
Πώς γίνεται, δηλαδή, οι Γάλλοι να είναι περισσότερο φιλέλληνες απ' ό,τι είναι... «φιλογάλλοι»
και οι Γερμανοί να είναι περισσότερο φιλέλληνες απ' ό,τι είναι... φιλογερμανοί;
*
Εξηγούμαστε:
Αυτή τη στιγμή
στη Γαλλία υπάρχουν 10 εκατομμύρια άνθρωποι που είναι άστεγοι. Μια ολόκληρη «Ελλάδα», δηλαδή, στο εσωτερικό της Γαλλίας, λιμοκτονεί! Αυτοί που δεν ενδιαφέρονται να σώσουν το δικό τους λαό, θα σώσουν το δικό μας;
Στη Γερμανία, την ίδια ώρα, υπάρχουν πάνω από 4 εκατομμύρια άνεργοι και το 15% του γερμανικού πληθυσμού - δηλαδή πάνω από 12 εκατομμύρια άνθρωποι - ζουν στη φτώχεια και στον αποκλεισμό. Εντός της Γερμανίας, με άλλα λόγια, υπάρχει περίπου «μιάμιση Ελλάδα» που βιώνει την πλήρη εγκατάλειψη και την πλήρη περιθωριοποίηση. Αυτοί που δεν ενδιαφέρονται να σώσουν το δικό τους λαό, θα σώσουν το δικό μας;
*
Εν κατακλείδι:
Η ΕΕ είναι μια ένωση ιμπεριαλιστών και η «σωτήρια» παρέμβαση της γαλλογερμανικής ατμομηχανής της δεν αφορά την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, τον οποίο αντιμετωπίζουν όπως ακριβώς τον γαλλικό και τον γερμανικό.
Η «παρέμβασή τους», που αποτελεί μια επιπλέον θηλιά στο λαιμό του ελληνικού λαού,
ένα εγγυάται: Τη... διάσωση των «αναξιοπαθούντων» Γάλλων, Γερμανών και Ελλήνων καπιτα-ληστών της εργατικής τάξης, απανταχού της Ευρώπης και της Γης ολόκληρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου