Από τον Οκτώβριο και εντεύθεν, (άμα τη αναλήψει των καθηκόντων της ως υπουργού) η πολιτική προϊσταμένη του υπουργείου Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κα Άννα Διαμαντοπούλου έχει επιδοθεί σε ένα καταιγισμό συνεντεύξεων, διαρροών ειδήσεων, σχεδίων ή προθέσεων, συνεπικουρουμένη από ένα αξιόμαχο επιτελείο επί των δημοσίων σχέσεων και τύπου είτε ευρισκόμενο εντός του υπουργείου, είτε εκτός. Κάθε ανακοίνωση από μέρους του υπουργείου για εκπαιδευτικά θέματα συνοδεύεται, τις επόμενες ημέρες, με συνεντεύξεις σε όλα τα είδη ενημέρωσης (έντυπα, ηλεκτρονικά, ραδιοφωνικά, τηλεοπτικά). Σκοπός να εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη ότι τα ανακοινωθέντα, λεχθέντα, είναι τα απαιτούμενα, τα αναγκαία, εκείνα μέτρα που δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση. Έχουν τη σφραγίδα του αλάθητου. Και για να μπορέσουν να γίνουν αποδεκτά τα όσα επιχειρεί να νομοθετήσει, να επιβληθούν με αυτόν τον Αυτοκρατορικό τρόπο στην κοινή γνώμη, με την λογική του αποφασίζομεν και διατάσσομεν πρέπει να φανεί η «αναγκαιότητα» αυτής της μεταρρύθμισης. Πρέπει να γίνει εμφανής η αποτυχία του προηγουμένου εκπαιδευτικού συστήματος, η διάβρωση των εκπαιδευτικών, η αποτυχία και η απόλυτη ευθύνη της προηγούμενης πολιτικής κατάστασης για την σημερινή κατάντια(!) της εκπαίδευσης. Να στηλιτευθεί με κάθε δυνατόν τρόπο ο,τιδήποτε υλοποιήθηκε από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία λες και δεν αποτέλεσε συνέχεια της πάλαι ποτέ πολιτικής που διέλυσε τον ιστό της κοινωνίας και κατ΄επέκταση της εκπαίδευσης στη δεκαετία του 80 και του 90. Και αυτή η πλύση εγκεφάλου νοείται ως προάγουσα την εκπαίδευση με την ευρεία έννοια, ή ότι βοηθά στην ενημέρωση της κοινής γνώμης. Ή για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς να υποτιμούμε τους αποδέκτες της ενημέρωσης, χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Το υπουργείο έχει αναγάγει τη ρήση «λέγε λέγε όλο και κάτι θα μείνει» σε δόγμα....Έχει ενστερνισθεί τακτικές, λογικές, κατευθύνσεις που αποσκοπούν στην πλήρη απαξίωση των εκπαιδευτικών (τόσο στο επίπεδο της παιδαγωγικής τους κατάρτισης, όσο και στο γνωστικό και εργασιακό επίπεδο).
Σε συνέντευξη που έδωσε η Υπουργός Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων στην ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ του ΣΚΑΪ ΕΚΠΟΜΠΗ «ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ» ΛΥΡΙΤΖΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 08 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 ανέφερε:
« …Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί δεν είναι καλά πληρωμένοι. Καθόλου καλά δηλαδή σε σχέση με τους υπολοίπους δημοσίους υπαλλήλους, δεν έχουν τις απολαβές που έπρεπε. Εγώ τι ζητώ από τους εκπαιδευτικούς αυτή τη πολύ δύσκολη περίοδο όπου ο καθένας θα δώσει κάτι(!!!)…» (Μα και οι εκπαιδευτικοί έχουν δώσει «κάτι». Έχει περικοπεί ο μισθός τους το Δώρο των Χριστουγέννων και το Δώρο του Πάσχα καθώς και το Επίδομα Αδείας. Προς τι η αποσιώπηση, ο αριστοτεχνικά χρησιμοποιούμενος αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης με βάση το λεκτικό πλούτο της Ελληνικής γλώσσας, (εκείνης που ορισμένοι θέλουν να την καταστήσουν ως δευτερεύουσα εντός της Ελληνικής Επικράτειας). Δεν αναφέρει η υπουργός ότι και οι υφιστάμενοι της εκπαιδευτικοί έχουν δώσει για τη σωτηρία του Ελληνικού Έθνους από την οικονομική καταστροφή. Δεν υπάρχει προάσπιση του προϊσταμένου έναντι του υφισταμένου. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στην προσφορά και των εκπαιδευτικών. Για ποιο λόγο; Μα για να «περάσει» αυτό που έχει κατά νου. Να «περάσουν» όλες εκείνες οι αλλαγές που αλλιώς δεν θα μπορούσαν να αρθρωθούν χωρίς αντιδράσεις.
Συνεχίζοντας τη συνέντευξη αναφέρει:
«…να είναι μέσα στην τάξη, να εξαντλούν το ωράριό τους και να έχει το μάθημά του στην ποιότητα που χρειάζεται την οποία εμείς θα προσπαθήσουμε να τους εξασφαλίσουμε. Δηλαδή την επιμόρφωσή τους, τα εργαλεία που πρέπει να έχουν στο χέρι. Όμως εάν ο ίδιος ο εκπαιδευτικός δεν δώσει περίσσεια ψυχής.. .
Οι εκπαιδευτικοί σε όλες τις κρίσεις ιστορικά είναι αυτοί που έχουν μπει μπροστά θα μπούνε και τώρα είμαι πεπεισμένη…»
Και αλλάζει πλέον κατεύθυνση η συζήτηση. «Από εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και τον βόδι». Από εκεί που είχαμε συζήτηση για το αν και τι ΕΧΟΥΜΕ ΔΩΣΕΙ ως εκπαιδευτικός κλάδος βρεθήκαμε ξαφνικά να ασχολούμαστε με το ωράριο των εκπαιδευτικών. Και το περίεργο είναι η μηδενική αντίδραση των αντικειμενικών και έγκριτων δημοσιογράφων. Ο λόγος της υπουργού Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων ως φλογιζόμενη μπάλα πετά συνεχώς από εκπαιδευτικό θέμα σε εκπαιδευτικό θέμα και ως προσάναμμα δημιουργεί εστίες φωτιάς που δεν μπορεί κανείς και να αντιμετωπίσει και να περιορίσει και να ασχοληθεί με όλα αυτά τα θέματα ταυτόχρονα.
Ακολουθώντας αυτό που διατυπώσαμε στην αρχή του άρθρου η κα Υπουργός την επομένη της συνεντεύξεώς της στο ΣΚΑΪ δίνει συνέντευξη στον Τηλεοπτικό Σταθμό Mega στις 09-03-2010 στην Εκπομπή “Κοινωνία Ώρα Mega”των Καμπουράκη Οικονομέα και αναφέρει:
«…Ζητώ να είναι στην τάξη να υλοποιούν όλο το ωράριό τους. ΟΛΟ. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι στο σχολείο τριάντα ώρες και πρέπει να διδάσκει άλλος 16, άλλος 22, άλλος 23 το maximum, 24 οι δάσκαλοι…»
Δεν έχει η υπουργός σφαιρική, σωστή, αντικειμενική ενημέρωση για το τι συμβαίνει στις δημόσιες σχολικές μονάδες ή εσκεμμένως αποκρύπτει στοιχεία της εργασίας των εκπαιδευτικών;
πώς προετοιμάζεται ο εκπαιδευτικός;
πόσο χρόνο χρειάζεται για να προετοιμαστεί;
πώς και πότε προετοιμάζονται οι εορτές καθόλη τη διάρκεια του σχολικού έτους;
πώς προετοιμάζονται οι εκδρομές;
πότε προετοιμάζεται ο εκπαιδευτικός για τα διαγωνίσματα, tests;
πώς, πότε διορθώνονται τα διαγωνίσματα και τα test;
πώς, πότε καταχωρούνται οι απουσίες των μαθητών;
πώς συντάσσονται οι έλεγχοι των μαθητών ανά τετράμηνο;
πότε οργανώνονται και παρουσιάζονται τα όποια προγράμματα (πολιτιστικά, αγωγής υγείας, περιβαλλοντικά);
πότε οργανώνονται και παρουσιάζονται οι καινοτόμες δράσεις;
για το μεράκι των εκπαιδευτικών για την οργάνωση φιλανθρωπικών δράσεων;
για το μεράκι των εκπαιδευτικών για τη δημιουργία εκθέσεων;
για την προετοιμασία των σχολικών ομάδων στην διεξαγωγή αθλητικών δραστηριοτήτων;
για το μεράκι των εκπαιδευτικών για δράσεις που λαμβάνουν χώρα πέρα από το ωράριο του σχολείου τους και πέρα από το υποχρεωτικό τους ωράριο;
για το μεράκι των εκπαιδευτικών να συντηρούν τα εργαστήριά τους (εργαστήρια φυσικοχημείας, πληροφορικής και εκείνα των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ) πέρα από το ωράριό τους;
ότι η επιστημονική γνώση στο γνωστικό αντικείμενο αρκετών εκπαιδευτικών είναι κατά πολύ ανώτερη εκείνων που συντάσσουν τα αναλυτικά προγράμματα;
ότι αυτή η γνώση κατακτάται με τη συνεχή μελέτη, με τη συνεχή ενασχόληση με την επιστήμη, με τη συνεχή αναζήτηση;
ότι τα λάθη στα σχολικά εγχειρίδια τα ανακαλύπτουν οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί βασιζόμενοι στη συνεχή ενασχόληση τους;
για την γραμματειακή υποστήριξη πολλών εκπαιδευτικών στις σχολικές μονάδες που ανήκουν για συμπλήρωση του ωραρίου τους;
Δεν γνωρίζει η κα υπουργός για την ευθύνη που έχουν οι εκπαιδευτικοί για τη παραλαβή, διακίνηση, συντήρηση και αποθήκευση των σχολικών βιβλίων που είναι πέρα και έξω από το ωράριό τους και τις ευθύνες τους; Δηλαδή εξασκούν διοικητικό και βοηθητικό έργο εντός των σχολικών μονάδων χωρίς να είναι υποχρεωμένοι;
Δεν γνωρίζει ή τελικά εσκεμμένως αποκρύπτεται το ότι οι εκπαιδευτικοί στην μεγάλη τους πλειοψηφία εργάζονται πέρα και πάνω από το ωράριο των τριάντα ωρών;
ΟΛΟ το ωράριο ο εκπαιδευτικός το εξαντλεί μέχρι κεραίας και εργάζεται και πέραν τούτου χρόνια τώρα χωρίς να χρειάζεται η ετσιθελική, εξαναγκαστική επιβολή των όποιων μέτρων ή το «απειλητικό» δασκαλίστικο κούνημα του δακτύλου εναντίον τους.
Η συμπεριφορά προς τον εκπαιδευτικό οφείλει να είναι ως ισότιμο μέλος της κοινωνίας, πάντοτε, και τώρα όταν κάποιος είναι εκλεγμένος και ασκεί διοίκηση, αλλά και όταν ζητά από την κοινωνία την ψήφο του. Κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο και οι κρίνοντες κρίνονται.
Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί έχουν εργασθεί και συνεχίζουν να εργάζονται με μεράκι, με φιλότιμο, με κέφι, με αγάπη. Και έχουν πετύχει να δημιουργήσουν μια σχέση με τους μαθητές πολύ φιλική, πολύ οικεία και ταυτόχρονα διακριτή. Ξέρουν να προσεγγίζουν τους μαθητές και με το λόγο τους μα πάνω από όλα με το παράδειγμά τους, δρώντες και ως παιδαγωγοί, να πετυχαίνουν το κατάλληλο κλίμα μάθησης.
Είναι οι εκπαιδευτικοί που σε χώρους δύσκολους, χωρίς θέρμανση, με πόρτες και πάραθυρα να μην κλείνουν, με στέγες να στάζουν, με πίνακες από κιμωλία, χωρίς χώρους άθλησης, χωρίς εργαστηριακούς χώρους, χωρίς αύλειο χώρο, χωρίς δικά τους γραφεία ο καθένας, χωρίς να έχει ο καθένας την καρέκλα του στο γραφείο των καθηγητών, χωρίς εκείνες τις ανέσεις που άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι με λιγότερα τυπικά προσόντα έχουν, μέρα με την μέρα, χρόνο με το χρόνο καταφέρνουν ΠΟΛΛΑ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ. Καταφέρνουν να εισαγάγουν μαθητές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καταφέρνουν να δίνουν γνώσεις που βοηθούν τους μαθητές στην περαιτέρω σταδιοδρομία τους, μα πρωτίστως τους δίνουν τη δύναμη για να μαθαίνουν, για τη ζωή, για την κατάκτηση της αρετής και της ηθικής.
Αυτής της ηθικής που ανέφερε η κα υπουργός στον Τηλεοπτικό Σταθμό Mega στις 09-03-2010 στην Εκπομπή “Κοινωνία Ώρα Mega”:
«…Το ότι είμαστε σε μία κοινωνία που αποδέχεται μία οικονομική σχέση ανάμεσα στο γονιό και στον καθηγητή ενός παιδιού 12 και 13 χρονών σημαίνει ότι αυτό το παιδί βγαίνει αύριο στην κοινωνία ξέροντας ότι μπορεί να πληρώσει το δάσκαλό του. Αυτό είναι μείζον ηθικό θέμα της εκπαίδευσης…»
Το ότι υπάρχουν τέτοιου είδους εκπαιδευτικοί δεν σημαίνει ότι μπορούμε να στιγματίσουμε όλους τους εκπαιδευτικούς. Κατά αντίστοιχο τρόπο, το γεγονός ότι επαγγελματίες όλων των κοινωνικών ομάδων που με τις πράξεις τους στιγματίζονται, δεν προεξοφλεί ότι και όλοι οι άλλοι επαγγελματίες αυτών των κοινωνικών ομάδων αποτελούν μίασμα για την κοινωνία.
Είναι όμως ηθικό και ένας νέος ηλικιακά, πολιτικά, επαγγελματικά άνθρωπος να διορίζεται σε πολιτική θέση και κατέχοντας τη θέση αυτή να αρνείται την κατάληψη θέσεων ευθύνης από πρόσωπα με προσόντα παραπλήσια με αυτά που είχε κατά το διορισμό του;
Είναι ηθικό να εξαναγκάζεις τον εκπαιδευτικό ετσιθελικά να λαμβάνει υπερωριακή διδασκαλία πριν την πρόσληψη αναπληρωτή ή ωρομισθίου εκπαιδευτικού;
Είναι ηθικό το κράτος να μην έχει συνέχεια αναφορικά με τον τρόπο απορρόφησης των ωρομισθίων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών;
Είναι ηθικό τα νέα παιδιά να γίνονται αποδέκτες κοκορομαχιών μεταξύ πολιτικών στους τηλεοπτικούς δέκτες τους;
Είναι ηθικό (αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου) να ανακοινώνεται η κατάργηση των αδειών των Κολλεγίων (για εντυπώσεις) ενώ μέχρι τώρα να μην έχει προβεί η πολιτική ηγεσία σε καμία κίνηση;
Είναι ηθικό επίσης να ανακοινώνονται περικοπές των μισθών, επιδομάτων, δώρων ενώ ταυτόχρονα να διοργανώνονται φιέστες για να τιμηθούν εκπαιδευτικοί με καινοτόμες δράσεις. Το δε έργο αυτό να κοστολογείται σε ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες (1.500.000 ευρώ);
Είναι ηθικό σε χαλεπούς οικονομικά καιρούς το υπουργείο Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων να έχει αγοράσει μηνύματα που αποστέλλονται σε χειριστές blogs για να ενημερωθούν για την αποστολή στην ηλεκτρονική διεύθυνσή τους Δελτίων Τύπων του Υπουργείου; (Να λοιπόν που τα πάντα κινούνται γύρω από το φαίνεσθαι, τη διαφήμιση, τις δημόσιες σχέσεις).
Είναι όμως ηθικό και απαιτείται εν πάσει περιπτώσει από όλους τους πολιτικούς μας αυτό που με τόσο γλαφυρό, εύστοχο, εθνικά υπερήφανο ανέφερε ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας προς την Δ´ Εθνοσυνέλευση:
«…Ελπίζω ότι όσοι εξ´ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ´ εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ´ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της…»
«…εφ´ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».
Τότε ναι θα έχουν νόημα και οι λόγοι περί ηθικής και δεν θα είναι ηθικολογίες, τότε ναι ο καθείς πολιτικός θα αποδείξει εμπράκτως την αγάπη του για την πατρίδα, το ζήλο του για την προσφορά στο έθνος, τότε ναι θα μπορούμε (εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές) να βλέπουμε με διαφορετική οπτική γωνία τους λόγους των κυβερνώντων και να γίνει βίωμά μας ότι πράγματι ο εν λόγω πολιτικός ενδιαφέρεται για τη σωτηρία του γένους μας.
Παπαχρήστου Δ. Βασίλειος
Χημικός MEdΤο είδαμε στο Άλφα-Βήτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου