Το παρόν ιστολόγιο δημιουργήθηκε από εκπαιδευτικούς που υπηρετούν ή υπηρέτησαν στη Λήμνο και ασχολείται με θέματα που αφορούν στην Ελληνική Παιδεία κι εκπαίδευση, στην πολιτική, αλλά και με ό,τι θεωρηθεί επίκαιρο ή ενδιαφέρον. Αναδημοσίευση των πιο ενδιαφερόντων θεμάτων (κατά τους συγγραφείς) της Ελληνικής και ξένης blogόσφαιρας.
Οι απόψεις στα άρθρα που αναδημοσιεύονται εκφράζουν τους συγγραφείς τους κι όχι το ιστολόγιο.
Επικοινωνήστε ελεύθερα στο Magistri.Limnou@gmail.com

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Τί είναι η πατρίδα μας?

Του Ρούσσου Βρανά
(rvranas@otenet.gr)

Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν΄ οι κάμποι; Μην είναι τ΄ άσπαρτα ψηλά βουνά; Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει; Μην είναι τ΄ άστρα της τα φωτεινά;

Όλα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα. Κι άλλα που δεν υπάρχουν πια. Προτού ένα έθνος σβηστεί από τον χάρτη, σβήνεται πρώτα από τα κατάστιχα της οικονομίας. Κάποτε μετρούσαμε το ακαθάριστο εθνικό προϊόν. Και αποδίδαμε τα κέρδη της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα στην οποία κατέληγαν τα λεφτά. Το ακαθάριστο εθνικό προϊόν συμπεριελάμβανε το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (τη συνολική αξία της παραγωγής εντός των φυσικών ορίων μιας χώρας), συν τα έσοδα που προέρχονταν από επενδύσεις ή εργασία στο εξωτερικό. Σήμερα, σε μια εποχή που τα έσοδα των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων είναι περισσότερα από τα έσοδα των κρατών, οι στατιστικές του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος λαβαίνουν υπόψη τους μόνο το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν. Έτσι, τα κέρδη αποδίδονται λογιστικά στη χώρα όπου βρίσκονται τα εργοστάσια, τα ορυχεία ή οι χρηματοπιστωτικοί θεσμοί, μολονότι αυτά τα κέρδη δεν τα νέμεται η συγκεκριμένη χώρα, αλλά καταλήγουν σε μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις που βρίσκονται στο εξωτερικό. Έτσι εξηγείται γιατί σε χώρες που κάθε τόσο κηρύσσονται «οικονομικά θαύματα», η φτώχεια αυξάνεται διαρκώς. Το «θαύμα» υπάρχει μόνο στα λογιστικά τεφτέρια. Και τα λεφτά σε κάποιες τσέπες στο εξωτερικό.

Στο εξωτερικό αυτοί που έχουν γεμίσει τις τσέπες τους με τέτοια λεφτά, συναντήθηκαν μυστικά στις αρχές του μήνα, όπως έγραψε η εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ», και συμφώνησαν σε ένα πράγμα: πως το ευρώ είναι υπερτιμημένο. Αυτοί οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι μεγαλοκερδοσκόποι, που ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Σόρος, πιστεύουν ότι η αδυναμία των ευρωπαϊκών οικονομιών δεν αντανακλάται στην ισοτιμία του ευρώ με το δολάριο. Και ετοιμάζουν μια γενική επίθεση κατά του ευρωπαϊκού νομίσματος που αναμένεται να εκδηλωθεί τις προσεχείς εβδομάδες. Αν τα καταφέρουν, με κάθε πέντε εκατομμύρια δολάρια θα μπορέσουν να κερδίσουν εκατό.
Ποιοι τρίβουν τα χέρια τους προκαταβολικά γι΄ αυτό; Πρώτη και καλύτερη η ευρωπαϊκή πολυεθνική Αιρμπάς. Γιατί για κάθε δέκα λεπτά που θα χάνει το ευρώ, όπως το έχει υπολογίσει ο οικονομολόγος Ζιλ Μπουσκέ, αυτός ο γίγαντας της αεροναυπηγικής θα κερδίζει ένα δισεκατομμύριο. Το ευρώ πέφτει, αλλά ούτε οι Γάλλοι ούτε οι Γερμανοί δείχνουν να έχουν κυριευτεί από πανικό. Η πτώση κάνει καλό στις εξαγωγικές βιομηχανίες τους.

Ο φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας είχε κάποτε μιλήσει για έναν πανευρωπαϊκό πατριωτισμό. Όμως πού είναι οι πατριώτες; Δεν θα τους βρούμε στα διοικητικά συμβούλια των μεγάλων επιχειρήσεων, ούτε στους πολιτικούς που περιμένουν έξω από την πόρτα τους. Αυτοί χειρίζονται τον πατριωτισμό όπως τον χειριζόταν και ο Χέρμαν Γκέρινγκ: «Εύκολα μπορείς να φέρεις βόλτα έναν λαό. Φτάνει μονάχα να του πεις ότι κινδυνεύει και να καταγγείλεις όποιον διαφωνεί πως δεν είναι πατριώτης και πως εκθέτει τη χώρα σε κίνδυνο».
Από το Radar

Δεν υπάρχουν σχόλια: