Το παρόν ιστολόγιο δημιουργήθηκε από εκπαιδευτικούς που υπηρετούν ή υπηρέτησαν στη Λήμνο και ασχολείται με θέματα που αφορούν στην Ελληνική Παιδεία κι εκπαίδευση, στην πολιτική, αλλά και με ό,τι θεωρηθεί επίκαιρο ή ενδιαφέρον. Αναδημοσίευση των πιο ενδιαφερόντων θεμάτων (κατά τους συγγραφείς) της Ελληνικής και ξένης blogόσφαιρας.
Οι απόψεις στα άρθρα που αναδημοσιεύονται εκφράζουν τους συγγραφείς τους κι όχι το ιστολόγιο.
Επικοινωνήστε ελεύθερα στο Magistri.Limnou@gmail.com

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Οι Εκπαιδευτικοί Λήμνου μετακόμισαν...

Μετά από δύο περίπου χρόνια και πάμπολλες αναρτήσεις το "ταξίδι" που ξεκίνησε τη σημαδιακή ημέρα της 25ης Μαρτίου του 2009 έφτασε στον προορισμό του. Αυτός δεν ήταν άλλος από τη γνωριμία μας με άλλους συναδέλφους, με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινά οράματα για μια καλύτερη Παιδεία (κι όχι εκπαίδευση) που να δημιουργεί σύγχρονους Έλληνες πολίτες με γνώσεις, αλλά και αρχές και ιδανικά.

Όλα αυτά συνοψίζονται στον τίτλο του νέου μας ιστολογίου "ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ", δύο λέξεις που κάποιοι συνειδητά θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε. Εκεί φιλοξενούνται εκπαιδευτικοί απ' όλη την Ελλάδα και είναι πάντα ανοιχτό και σε νέες προσελεύσεις.
Αντί αποχαιρετισμού δημοσιεύουμε την πρώτη μας ανάρτηση...



Λίγα λόγια...έτσι για αρχή...


Το ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε από εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στο νησί της Λήμνου, έναν τόπο σπάνιας ομορφιάς και σημαντικής ιστορίας από τα προϊστορικά χρόνια έως σήμερα.

Τα ερεθίσματα για τη δημιουργία του αποτέλεσαν η ανάδειξη των τοπικών εκπαιδευτικών θεμάτων κι η συζήτηση για ευρύτερα θέματα που αφορούν στην Ελληνική παιδεία, αλλά κι η ελεύθερη συζήτηση για προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας.

Εκτός όμως από τους κύριους σκοπούς δεν αποκλείεται κανένα θέμα που θα αγγίξει τις ευαίσθητες "κεραίες" των συντακτών ή των επισκεπτών. Επικοινωνήστε ελεύθερα στη διεύθυνση, Magistri.Limnou@gmail.com

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Καντάφι: Θανατική ποινή στους ένοπλους διαδηλωτές

ΤΥΡΑΝΟΣ ΗΤΑΝ, ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Ο "ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ" ΜΟΥΑΜΑΡ ΚΑΝΤΑΦΙ. ΑΠΛΑ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΚΑΝΑΝ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ



Καντάφι: Θανατική ποινή στους ένοπλους διαδηλωτές
Ο Καντάφι προειδοποιεί τους διαδηλωτές ότι οι ενέργειές τους τιμωρούνται με τη θανατική ποινή και καλεί τους υποστηρικτές του να τον στηρίξουν. Aπειλεί να «καθαρίσει» τη χώρα «σπίτι-σπίτι».

Ο Λίβυος ηγέτης Μουάμαρ Καντάφι απείλησε σήμερα ότι θα καλέσει το λαό «να καθαρίσει τη Λιβύη πόρτα-πόρτα», εάν δεν υποχωρήσουν οι διαδηλωτές και δεν φύγουν από τους δρόμους. Ο Καντάφι, το καθεστώς του οποίου βρίσκεται αντιμέτωπο με μια άνευ προηγουμένου λαϊκή εξέγερση, προειδοποίησε νωρίτερα τους «ένοπλους» διαδηλωτές ότι θα τους επιβληθεί «η θανατική ποινή» και κάλεσε το στρατό και την αστυνομία να ξαναπάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Στο διάγγελμά του, που μεταδόθηκε απευθείας από την κρατική τηλεόραση της χώρας, ο Καντάφι εμφανίστηκε να κρατά στο ένα χέρι το «Πράσινο Βιβλίο» που έγραψε ο ίδιος τη δεκαετία του 1970 και το οποίο υποκαθιστά το σύνταγμα. «Ο Μουάμαρ Καντάφι δεν έχει επίσημη θέση από την οποία να παραιτηθεί. Ο Μουάμαρ Καντάφι είναι ο ηγέτης της επανάστασης, είναι συνώνυμος των θυσιών μέχρι το τέλος των ημερών», είπε.

Ο Καντάφι κάλεσε τους «νέους» να συστήσουν αύριο «επιτροπές υπεράσπισης της επανάστασης» οι οποίες θα αναλάβουν να προστατεύουν «τους δρόμους, τις γέφυρες, τα αεροδρόμια». «Ο λιβυκός λαός πρέπει να αναλάβει τον έλεγχο της Λιβύης, θα τους δείξουμε ότι πρόκειται για μια λαϊκή επανάσταση», είπε, διαβάζοντας το κείμενο της ομιλίας του. «Κανένας τρελός δεν θα μπορέσει να κομματιάσει τη χώρα μας», πρόσθεσε, απειλώντας ότι θα «καθαρίσει» τη χώρα «από σπίτι σε σπίτι».

«Παραδώστε τα όπλα σας αμέσως, διαφορετικά θα γίνουν σφαγές», προειδοποίησε, απειλώντας ότι η απάντησή του θα είναι «παρόμοια με όσα έγιναν στη Φαλούτζα του Ιράκ ή την Τιενανμέν», παραπέμποντας στη στρατιωτική καταστολή της «Άνοιξης του Πεκίνου», το 1989, όταν εκατοντάδες, ενδεχομένως και χιλιάδες, άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Σύμφωνα με την οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW), μόνο στην πρωτεύουσα Τρίπολη έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 62 άνθρωποι από την Κυριακή. Την Δευτέρα η Διεθνής Ομοσπονδία Ενώσεων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (FIDH) είχε ανακοινώσει ότι σε όλη τη χώρα οι νεκροί ανέρχονται στους «300 με 400». Η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρούς Σταυρού (CICR) ανακοίνωσε ότι έλαβε «απεγνωσμένες εκκλήσεις» και επικοινώνησε με τις λιβυκές αρχές στη Γενεύη προτείνοντας να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια.

Στην Τρίπολη, πολλοί ξένοι παραμένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας επικρατεί συνωστισμός αφού εκατοντάδες αλλοδαποί αναζητούν τρόπο να φύγουν από τη χώρα. Σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών Άχμαντ Αμπούλ Γέιτ, η πίστα του αεροδρομίου της Βεγγάζης, της πόλης απ' όπου ξεκίνησε η εξέγερση, έχει βομβαρδιστεί και δεν είναι δυνατή η προσγείωση αεροσκαφών. Ιταλία, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και Ουκρανία ανακοίνωσαν νωρίτερα ότι στέλνουν αεροπλάνα στην Τρίπολη για να απομακρύνουν τους υπηκόους τους.

Καταδικάζει τη χρήση βίας κατά πολιτών το ΣΑ του ΟΗΕ

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ,στη συνεδρίαση της Τρίτης, καταδίκασε τη χρήση βίας στη Λιβύη και ζήτησε να οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης για να λογοδοτήσουν, αυτοί που ευθύνονται για τις επιθέσεις σε βάρος των πολιτών.

Η ανακοίνωση του 15μελούς συμβουλίου εκδόθηκε με τη σύμφωνη γνώμη των αντιπροσώπων των 15 χωρών-μελών του Οργανισμού, μετά το τέλος της έκτακτης συνεδρίασης που αφορούσε τις αιματηρές ταραχές στη χώρα της Βόρειας Αφρικής.

Ενίσχυση των δυνάμεων στη Σαμπρατά

Στρατιωτικές ενισχύσεις στην πόλη Σαμπρατά, δυτικά της Τρίπολης, έστειλε η Λιβύη, μετά την καταστροφή των στρατιωτικών και κυβερνητικών εγκαταστάσεων από τους διαδηλωτές.

Ο στρατός της Λιβύης έχει παρατάξει «μεγάλο αριθμό», δυνάμεων στην πόλη Σαμπρατά, δυτικά της πρωτεύουσας Τρίπολης, μετά από την καταστροφή σχεδόν όλων των γραφείων των υπηρεσιών ασφαλείας, από τους διαδηλωτές την Τρίτη, όπως αναφέρει διαδικτυακή εφημερίδα της χώρας.

Περίπου 50 μίλια, δυτικά της πρωτεύουσας Τρίπολης, οι διαδηλωτές στην πόλη Σαμπρατά, πυρπόλησαν τα γραφεία των υπηρεσιών ασφαλείας, το εγκληματολογικό τμήμα και τα κτήρια των επαναστατικών επιτροπών. Επίσης αποκαθήλωσαν όλα τα πορτρέτα του Μουάμαρ Καντάφι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσιεύει η λιβυκή εφημερίδα.

Η πόλη Σαμπρατά είναι γνωστή για τα ερείπια από τα Ρωμαϊκά χρόνια, που διαθέτει.

Η σημαία της μοναρχίας του βασιλέα Ίντρις σύμβολο του αγώνα κατά του Καντάφι

Η σημαία της λιβυκής μοναρχίας του βασιλέα Ίντρις, που ανέβηκε σήμερα στην πρεσβεία της χώρας στη Στοκχόλμη είναι η πρώτη σημαία της χώρας που χρησιμοποιήθηκε στο διάστημα που μεσολάβησε από την ανεξαρτησία της χώρας και την επανάσταση του Μουάμαρ Καντάφι (1951-69). Μαύρου χρώματος, με μία ημισέληνο, ένα άστρο και δύο σιρίτια (κόκκινο και πράσινο), η σημαία της μοναρχίας χρησιμοποιήθηκε από τους αντικανταφικούς διαδηλωτές και επιβάλλεται ως σύμβολο της εξέγερσης που σαρώνει απ' άκρου εις άκρον τη χώρα.

Η σημαία, που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής κατά τη διάρκεια της μοναρχίας του Ίντρις Α' ήταν εμπνευσμένη από αυτήν της Κυρηναϊκής (ανατολικά), της οποίας ο Ίντρις ήταν πρώτα εμίρης και υιοθετήθηκε ως σύμβολο ολόκληρης της χώρας την ημέρα της ανεξαρτησίας της, στις 24 Δεκεμβρίου 1951. Η σημαία της Κυρηναϊκής, της οποίας κύρια πόλη είναι η Βεγγάζη, με τη σειρά της ήλθε έμπνευση από τη σημαία της οθωμανικής αυτοκρατορίας, της οποίας τμήμα αποτελούσε από το 1551 έως το 1913, προτού παραχωρηθεί στην Ιταλία, η οποία συνένωσε τη χώρα το 1924.

Το κόκκινο σιρίτι αντιπροσωπεύει το Φεζάν (νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας στην έρημο, με κύρια πόλη τη Σέμπχα) και το πράσινο την Τριπολίτιδα (βορειοανατολικό τμήμα, όπου ανήκει η πρωτεύουσα Τρίπολη), της οποίας ο Ίντρις υπήρξε επίσης εμίρης. Λίγο αφότου κατέλαβε την εξουσία ο Καντάφι, την 1η Σεπτεμβρίου 1969 υιοθέτησε μία σημαία η οποία εκμεταλλευόταν τρία από τα τέσσερα κύρια παναραβικά χρώματα (κόκκινο, λευκό, μαύρο, με εξαίρεση το κόκκινο).

Από το 1972 έως το 1977 προστέθηκε στο κέντρο της σημαίας ένα «χρυσό γεράκι», κατά τα πρότυπα της Αιγύπτου και της Συρίας, με την επιγραφή «Αραβική Δημοκρατία της Λιβύης». Σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της επίσκεψης του πρώην προέδρου της Αιγύπτου Ανουάρ ελ Σαντάτ στην Ιερουσαλήμ, και για να σηματοδοτήσει τη διακοπή των σχέσεων με τη χώρα αυτή, το 1977 υιοθέτησε μία τελείως πράσινη σημαία, το μοναδικό μονόχρωμο εθνικό σύμβολο στον κόσμο, που συμβολίζει ταυτόχρονα το Ισλάμ και την «πράσινη επανάσταση» που φιλοδοξούσε να φέρει εις πέρας ο λίβυος ηγέτης.

Αυτοσχέδιο νεκροτομείο κοντά στο κεντρικό νοσοκομείο της Τρίπολης

Ένα ιδιαίτερο νεκροτομείο, το οποίο θα μπορεί να δεχθεί έως και 450 σορούς, έχει διευθετηθεί σε χώρο πλησίον του κεντρικού νοσοκομείου της Τρίπολης, γεγονός που τεκμαίρει το εύρος και τη βιαιότητα της κατασταλτικής επιχείρησης κατά των διαδηλωτών κατά του Μουάμαρ Καντάφι, ανακοίνωσε σήμερα η Διεθνής Ομοσπονδία Ενώσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. «Ένα νεκροτομείο εγκαταστάθηκε σε σχολείο, σε μικρή απόσταση από τον κεντρικό νοσοκομείο Σεμπιάα. Έχει δυνατότητα υποδοχής 450 σορών», τόνισε ο Σουχάιρ Μπελχάσεν, πρόεδρος της FIDH, η οποία εδρεύει στο Παρίσι. Οι πληροφορίες του βασίζονται σε πηγές της τοπικής Λιβυκής Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η FIDH δεν ήταν σε θέση σήμερα να επιχειρήσει έναν συνολικό απολογισμό των βιαιοτήτων, οι οποίες μετά τη Βεγγάζη-δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στη χώρα-άρχισαν να εξαπλώνονται πλέον και στην πρωτεύουσα Τρίπολη.

Αυτόπτες μάρτυρες αφηγήθηκαν πως σημειώνονται βίαια επεισόδια κατά κύριο λόγο στα ανατολικά προάστια Φασλούμ και Τατζούρα, κάνοντας μάλιστα λόγο για «σφαγές» αντικαθεστωτικών διαδηλωτών και για αφρικανούς μισθοφόρους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν με ελικόπτερα και άρχισαν να πυροβολούν περαστικούς.

Πριν τα επεισόδια, η Διεθνής Ένωση εκτιμούσε μεταξύ 300 και 400 τον αριθμό των νεκρών, από την έναρξη της εξέγερσης κατά του Μουάμαρ Καντάφι. Από την πλευρά της η αμερικανική ΜΚΟ Human Rights Watch εκτιμά τον αριθμό των νεκρών στους 233.

Λίβυοι εξόριστοι καταγγέλουν τη συμμετοχή Αφρικανών μισθοφόρων

Αφρικανοί μισθοφόροι που πληρώνονται από τον Μουάμαρ Καντάφι εμπλέκονται στις βίαιες ταραχές στη Λιβύη, περιπολούν στους δρόμους και πυροβολούν όσους προσπαθούν να βγουν έξω, κατήγγειλαν σήμερα Λίβυοι εξόριστοι από τη Σουηδία, επικαλούμενοι τις μαρτυρίες συγγενών τους που ζουν στη χώρα. «Πρόκειται για Αφρικανούς μισθοφόρους 'αγορασμένους' από τον Καντάφι. Προέρχονται από το Τσαντ, τη Νιγηρία και άλλα μέρη. Πολλοί Λίβυοι στρατιώτες πήραν το πλευρό των διαδηλωτών. Όμως αυτοί που πυροβολούν είναι οι επίλεκτοι στρατιώτες και οι μισθοφόροι», διαβεβαίωσε ο 50χρονος Σάμπαν Εγκάλε. Τη Δευτέρα οι επικοινωνίες με τη Λιβύη είχαν διακοπεί αλλά σήμερα πολλοί εξόριστοι ενημερώθηκαν από τους συγγενείς τους για την παρουσία μισθοφόρων που συμμετέχουν στην καταστολή των κινητοποιήσεων. «Μίλησα για λίγα λεπτά με τον εξάδελφό μου, τον Γιασίν, στην Τρίπολη, σήμερα το πρωί. Μου εξήγησε πως όταν οι άνθρωποι βγαίνουν έξω, τους πυροβολούν οι μισθοφόροι», δήλωσε ο Τζο Τουάεϊχ, ένας 37χρονος Λίβυος που ζει στη Στοκχόλμη εδώ και εννέα χρόνια. «Δεν είναι Λίβυοι, το κατάλαβε επειδή τους άκουσε να μιλούν γαλλικά», πρόσθεσε.

Ο Τουάεϊχ, μαζί με περίπου 50 συμπατριώτες του, συμμετείχαν σε διαδήλωση κατά του Καντάφι που οργανώθηκε σήμερα στο κέντρο της Στοκχόλμης. Στην πλατεία Σέργκελς Τοργκ, όπου οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα όπως «Κάτω ο δικτάτορας» ή «Καντάφι, δολοφόνε!», πέντε νεαροί Λίβυοι έμειναν έξω όλη τη νύχτα, αψηφώντας το πολικό ψύχος, αφού τη νύχτα η θερμοκρασία πέφτει γύρω στους -15 με -20 βαθμούς. «Θα μείνουμε εδώ μέχρι να φύγει ο Καντάφι. Φυσικά κάνει κρύο, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με όσα υποφέρουν τα αδέλφια μας στη Λιβύη», είπε ένας 26χρονος φοιτητής.

Εν τω μεταξύ, ένα λιβυκό πλοίο, που πιστεύεται ότι μεταφέρει στρατιώτες οι οποίοι λιποτάκτησαν από τις δυνάμεις ασφαλείας, κατευθύνται προς τη Μάλτα, ανακοίνωσαν σήμερα οι αρχές της χώρας. Το σκάφος αναμένεται να φτάσει στη Μάλτα αργά απόψε, περίπου 24 ώρες αφότου δύο Λίβυοι πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας προσγείωσαν τα πολεμικά αεροσκάφη τους στη Βαλέτα. Κυβερνητικός αξιωματούχος είπε ότι δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμη πόσοι στρατιώτες επιβαίνουν στο πλοίο.

Στα χέρια της αντιπολίτευσης η Βεγγάζη

Άλλες αναφορές επιμένουν ότι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, όπου και σημειώθηκαν οι μεγαλύτερες και αιματηρότερες συγκρούσεις τις προηγούμενες ημέρες, η Βεγγάζη βρίσκεται πλέον στα χέρια της αντιπολίτευσης.

Η υπουργός Εξωτερικών, των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον κάλεσε την κυβέρνηση της Λιβύης να σταματήσει την αιματοχυσία και να σεβαστεί τις επιθυμίες, αλλά και τα δικαιώματα των πολιτών. Ήδη πάντως, έχουν αρχίσει να καταγράφονται ρήγματα στη συνοχή του καθεστώτος Καντάφι.

Παράλληλα, Λίβυοι στρατιώτες στην πόλη Τομπρούκ, στα ανατολικά της χώρας, δήλωσαν σε ανταποκριτή του πρακτορείου Ρόιτερς πως έχουν παύσει να υποστηρίζουν τον Μουάμαρ Καντάφι και πως η ανατολική περιοχή της χώρας στο σύνολό της δεν βρίσκεται πλέον υπό τον έλεγχο του ηγέτη. Κάτοικοι της πόλης τόνισαν επίσης πως από τριών ημερών η οικιστική περιφέρειά της βρίσκεται στα χέρια του λαού της. Όπως δήλωσαν οι ίδιοι, οι καπνοί που ανωθρώσκουν από το κέντρο της πόλης προέρχονται από αποθήκη πυρομαχικών, η οποία βομβαρδίσθηκε από στρατεύματα πιστά σε έναν από τους γιούς του Καντάφι.

«Όλες οι ανατολικές περιοχές βρίσκονται εκτός του ελέγχου του Καντάφι πλέον. Στρατός και λαός πορεύονται εδώ χέρι-χέρι», τόνισε εμφατικά ο πρώην ταγματάρχης Χάνι Σάαντ Μαρτζάα.

Βομβαρδισμοί από αεροσκάφη στην Τρίπολη

Οι δύο Λίβυοι πιλότοι που αυτομόλησαν χθες στη Μάλτα υποστήριξαν ότι είχαν λάβει διαταγή να βομβαρδίσουν τους διαδηλωτές, ανέφεραν μαλτέζικες κυβερνητικές πηγές. Σύμφωνα δε, με τον αυστριακό στρατό, ο εναέριος χώρος της πρωτεύουσας, Τρίπολης, είναι κλειστός, μέχρι νεωτέρας.

«Αυτό που ζούμε σήμερα είναι αδιανόητο. Πολεμικά αεροπλάνα και ελικόπτερα βομβαρδίζουν αδιακρίτως τη μία περιοχή μετά την άλλη. Υπάρχουν πολλοί, πολλοί νεκροί», είπε ο Άντελ Μοχάμεντ Σάλεχ.

Ένας αναλυτής της λονδρέζικης εταιρείας συμβούλων Control Risks, ο Τζούλιαν Μπαρνς-Ντέισι δήλωσε ότι η χρήση στρατιωτικών αεροπλάνων εναντίον του ίδιου του λαού της χώρας του υποδηλώνει ότι πλησιάζει το τέλος του Μουάμαρ Καντάφι. «Φαίνεται ότι είναι οι τελευταίες, απελπισμένες ενέργειες. Αν βομβαρδίζεις την ίδια σου την πρωτεύουσα, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς θα επιβιώσεις», είπε ο αναλυτής. «Όμως πιστεύω ότι ο Καντάφι θα πολεμήσει. Νομίζω ότι οι φήμες πως φεύγει στη Βενεζουέλα θα αποδειχθούν άκυρες. Σε σχέση με όλες τις άλλες χώρες της περιοχής, στη Λιβύη υπάρχει η πιθανότητα (να σημειωθούν) σοβαρές ταραχές και ευθεία σύγκρουση», πρόσθεσε.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΣΚΑΙ, Associated Press

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Δάσκαλος προτρέπει μαθητές να παρακολουθήσουν την αμφιλεγόμενη σειρά του ΣΚΑΙ

Λάβαμε από ακριτική περιοχή της Ελλάδας την παρακάτω εικόνα. Μα καλά, γιατί τόση βία να γίνει το αμφιλεγόμενο ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ "σχολικό εγχειρίδιο"; Δεν άκουσε ο εν λόγω δάσκαλος τις αντιδράσεις; Από πότε ένα προϊόν τηλεθέασης έγινε επιστημονική έρευνα και απέκτησε αξία ιστορικού πονήματος; Έχει εγκριθεί από το ΠΙ ή το Υπουργείο Παιδείας; Πολλά τα ερωτήματα...

Για λόγους προστασίας των παιδιών, τα ονόματα των μαθητών-παραληπτών είναι καλυμμένα, όπως και του δασκάλου. Το πρωτότυπο υπάρχει, εννοείται...
Επίσης θα ήθελα να προσέξετε τον τρόπο που ο δάσκαλος υπογράφει, απευθυνόμενος προς τους μαθητές του: "Γιάννης".
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Έπεται συνέχεια...


Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

1821, ΣΚΑΪ, αλήθεια - “Είναι ο καιρός ώριμος …”;

Του Στέργιου Ζυγούρα


Ήδη τα σπαθιά έχουν βγει απ’ τα θηκάρια και ήδη καταμετρώνται οι πρώτες απώλειες στο πεδίο της ηλεκτρονικής μάχης που ξεσήκωσε η σειρά «1821» του ΣΚΑΪ. Αυτό ήταν αναμενόμενο, ιδιαίτερα αν σκεφτούμε ότι οι τότε εμφύλιες διαμάχες που ως ένα βαθμό καταλάγιασαν με την έλευση του Όθωνα, αμέσως μεταφέρθηκαν στο πεδίο της τυπογραφίας. Την ιστορική καταγραφή ξεκινούν και οδηγούν κυρίως οι «χαμένοι» της σύγκρουσης, γρήγορα όμως εμπλέκονται όλοι. Αποτέλεσμα: όλες σχεδόν οι ιστορίες και τα απομνημονεύματα Ελλήνων του 19ου αιώνα επικαλούνται την αποκάλυψη της «αλήθειας», ουσιαστικά, αποτελούν το μέσο για την ανασκευή κάποιας άλλης, αντίθετης καταγραφής. Από το σκηνικό αυτό δεν εξαιρείται τελείως και ο 20ος αιώνας. Αλλά και ο 21ος επιβεβαιώνει μέσα από την ήδη εκδηλωθείσα αντιπαράθεση (είτε σε επίπεδο κραυγών, είτε σε επίπεδο επιχειρημάτων) ότι όντως υπάρχει ανοιχτό / άλυτο θέμα. Δεν έχουμε ακόμα συμφωνήσει για το τι συνέβη γύρω από το 1821, επειδή το ζήτημα ήταν πολιτισμικό και ως τέτοιο υφίσταται μέχρι και σήμερα.

Νομίζω, πως αν εξετάσουμε ψυχραιμότερα το ως σήμερα σκηνικό της εκπομπής, δεν είναι τόσο το πρόβλημα της «γέννησης ενός έθνους» που βγάζει μάτι στη σειρά του ΣΚΑΪ. Άλλωστε, με μια ματιά στο βίντεο της πρώτης εκπομπής βλέπουμε ότι το πράγμα είναι ακόμα πιο προβληματικό: «Το έθνος της Ελλάδας» εμφανίζεται ως υποκείμενο της Επανάστασης, ενώ η σειρά ισχυρίζεται ότι το έθνος γεννιέται με την Επανάσταση -και βέβαια- κανείς δεν διαφωνεί ότι το κράτος (εθνικό) όντως ιδρύεται εξ αφορμής της. Δύο «ανύπαρκτοι» (έθνος και κράτος) συνεργάζονται και επαναστατούν ! Εσκεμμένη η διατύπωση ή ξέφυγε ; Μάλλον εσκεμμένη γιατί τόση σύγχυση δεν δικαιολογείται από ιστορικούς ικανούς (αλλού τα κείμενα αναφέρονται σε «έθνος και κράτος», αλλού μόνον σε «έθνος»). Η συζήτηση όμως των κινήτρων που είχαν ιστορικοί και παραγωγοί, οι θεωρίες συνωμοσιών δεν οδηγούν κάπου, ή τουλάχιστον δεν έχουν νόημα σε πρώτη φάση. Άλλωστε, η συζήτηση που ακολούθησε την προβολή του 1ου επεισοδίου, παρά την αδυναμία του συντονιστή, κινήθηκε σε θετικό πλαίσιο και επιβεβαίωσε ιστορικούς ικανότατους. Παρόλα αυτά, το ζήτημα παραμένει, κάτι δεν κάθεται καλά, αλλιώς το 21 δεν θα διέγειρε τόσο πολύ τα πνεύματα.

Νομίζω κανείς δεν αρνείται ότι δικαίωμα (και υποχρέωση) ενός οργανισμού, ενός τηλεοπτικού σταθμού είναι το θέαμα και το κέρδος. Και προς την κατεύθυνση αυτή κινείται το ημι-δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ και η συνακόλουθη εκδοτική προσπάθεια. Βέβαια, οι ιστορικοί και οι συντελεστές του δεν θα μπορούσαν να αρκεστούν σ’ αυτή τη στόχευση. Δηλώνουν ότι στα ιστορικά γεγονότα προστίθενται «καινούριες ερμηνείες» (Βερέμης), ή σπεύδουν να τοποθετηθούν αρνητικά ως προς μια μερίδα που (προβλέπουν ότι) θα αντιταχθεί: «δεν θα με ενδιέφερε να συμμετάσχω σε μια παραγωγή φουστανέλας» (Τατσόπουλος). Τέλος δηλώνεται ότι η «νέα ματιά» δεν έχει στόχο να προβοκάρει. Είναι όμως έτσι; Ή μάλλον, είναι τελικά έτσι, όχι ως προς θέματα όπως «Αγία Λαύρα» και «κρυφό σχολειό», αλλά ως προς θέματα περισσότερο ουσιαστικά όπως «τι είδους επανάσταση επιδιώχθηκε», «ήταν κεντρικός στόχος η ίδρυση εθνικού κράτους»; Από την άλλη πλευρά, αν κάποιος εστιάσει την κριτική και στο πλαίσιο της διακήρυξης των συντελεστών, μπορεί να ρωτήσει γιατί ο Κολοκοτρώνης όταν φαίνεται να βάζει την περικεφαλαία του παραπέμπει στο γνωστό «ελληνοποιημένο» πορτραίτο του (που έγινε και άγαλμα) και όχι στο αρβανίτικο με το ξυρισμένο μπροστινό μέρος του κεφαλιού (που επικρατεί στα ξένα βιβλία). Ήταν κάτι που διέφυγε της προσοχής μιας εμφατικά δηλωμένης «οπτικοποιημένης παραγωγής» ή ενέχει κάποια σκοπιμότητα; (η καχυποψία είναι πάντοτε και αναγκαστικά παρούσα).

Φαίνεται δηλαδή ότι είναι το κεντρικό ζήτημα είναι αλλού: η σειρά 1821 του ΣΚΑΪ ισχυρίζεται ότι «...είναι ο καιρός ώριμος να πούμε την αλήθεια για την Επανάσταση...». Ποια φαίνεται να είναι αυτή η «αλήθεια»; Η «Αγία Λαύρα» δεν υπήρξε (σωστό, όμως η ορισθείσα ημέρα ήταν όντως η 25η Μαρτίου). Προφανώς δεν είναι το μόνο στοιχείο της «αλήθειας» του ΣΚΑΪ, όμως ήδη το 1ο επεισόδιο και η ανακοινωθείσα περίληψη του 2ου δείχνουν ότι ο ξεσηκωμός του 1821 κρίνεται από το ΣΚΑΪ «ελληνικός», «εθνικός» με απώτερο στόχο την ίδρυση ελληνικού εθνικού κράτους. Το σημαντικότερο λοιπόν σημείο που φαίνεται να επιδιώκεται, είναι, κάτω από τον κουρνιαχτό που θα προκαλέσουν οι διαξιφισμοί Λαυρατικών και Αντιλαυρατικών να περάσει στα ψιλά και χωρίς αντίρρηση ότι η Επανάσταση του 1821 ήταν σχεδιασμένη ως «Εθνική / Εθνοαπελευθερωτική» (Βερέμης). Ήδη δηλώνεται ότι θα γίνει λόγος για τους εμφύλιους πολέμους. Από ποια σκοπιά όμως, αφού έχει ήδη αποκλειστεί τόσο η διαμάχη Φιλικών (ετεροχθόνων) και Μοραϊτών-Ρουμελιωτών-Υδραίων (αυτοχθόνων), όσο και οι ενδοφιλικές (φαναριώτικες και προσωπικές) διενέξεις; Και τι είδους λόγος θα γίνει για τους Εταιριστές / Φιλικούς αφού η δράση τους στη «Βλαχομπογδανία», η οργάνωσή τους στη Βιέννη και στη Ρωσία αποσιωπάται; Μένει φυσικά ανοιχτό και το θέμα του τι πέτυχε η Επανάσταση, δηλαδή πώς κατέληξε. «Πέτυχε η Επανάσταση κι αυτό δεν ήταν καθόλου αυτονόητο» λέει ο Π. Τατσόπουλος. Σωστά, με πρώτη ματιά, τι ακριβώς πέτυχε όμως, σχετίζεται και με το τι στόχευε. Τέλος, πώς η πολιτική των δανείων που ξεκινά από το 1823, τρία τουλάχιστον χρόνια πριν την ανακήρυξη της ημιαυτονομίας ελληνικού κράτους, επτά χρόνια πριν την ανακήρυξη ανεξαρτησίας αφήνει αναπάντητο το πού απέτυχε αυτή η Επανάσταση ώστε ακόμα και η πολιτική των απανωτών δανείων να φτάνει αμείλικτα ως το σήμερα. Όσο για την «Οθωμανική άποψη» που θα εκπροσωπήσει και την πλευρά της νομιμότητας, προφανώς και βοηθάει. Δεν θα βοηθούσε όμως περισσότερο η άποψη της Ρωσικής, της Αυστριακής και (κυρίως) της Βρετανικής διπλωματίας; Συμπερασματικά: αποκατάσταση της «αλήθειας» είναι μόνο η κατάρριψη μύθων ή και η αποκατάσταση της αποσιώπησης, της διαστρέβλωσης, της εσκεμμένης υποβάθμισης;

Αναμένοντας λοιπόν τον τρόπο που θα ενταχθεί στην ιστορική ματιά το Λονδίνο, το Παρίσι και το Μόναχο (;) παραμένει και τίθεται το ερώτημα: πώς θα συνδέσει το τότε με το σήμερα, πώς θα κατορθώσει να πει την «αλήθεια» η σειρά του ΣΚΑΪ για τις εμφύλιες διαμάχες που ξέσπασαν με το «καλημέρα του 1821» (σωστότερα, εμφανίστηκαν κατά την προετοιμασία της Επανάστασης), όταν έχει ήδη παρακαμφθεί το προ-επαναστατικό πεδίο, οι προεπαναστατικές αλλά και οι ιδεολογικές διαμάχες που συντελέστηκαν στη διάρκεια του 18ου αιώνα περί της πολιτισμικής ταυτότητας των Ελλήνων και περί του κρατικού μορφώματος που επεδίωξαν οι οργανωτές της Επανάστασης; Ορατός είναι ο κίνδυνος, η «αλήθεια» αυτή να προκαλέσει απλώς ένα κύκλο αντιπαραθέσεων για το ρόλο των ρασοφόρων στην Επανάσταση, χωρίς όμως κι εκεί να επιδιώκεται μια συζήτηση ουσίας από τους ιστορικούς της σειράς του ΣΚΑΪ, αντίθετα να διαφαίνεται μια άσκοπή πολεμική μεταξύ θρησκείας – έθνους/κράτους από τον παρουσιαστή της σειράς, που οφείλεται στην προαναφερθείσα ελλειμματική διαπραγμάτευση.

30.1.2011
Στέργιος Ζυγούρας
Μουσικός

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Αφιερωμένο στην ΕΛΜΕ Λήμνου 2008-2009 και στις "συνιστώσες"

Να 'γειάσει το στόμα σου κ. Καζαντζίδη!

Από το ιστολόγιο "Τα χάλια"

Επειδή ανατρίχιασα με τα ψεύδη και τις συκοφαντίες του δικηγόρου Σωτήριου Καλαμίτση σχετικά με το θεάρεστο και σοβαρότατον έργο που προσφέρουν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στην Ελλάδα, απαντώ με άρθρο που είχε δημοσιευτεί το 2009 στο Μή Κυβερνητικό αυτό μπλόγκ:

ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ Μ.Κ.Ο.
«ΕΝΩΣΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ»

Αξιότιμε Πρόεδρε Σόρος

Τολμώ σήμερα, έπειτα από τόση δουλειά είκοσι και πλέον ετών σε αυτή την χώρα των στενοκέφαλων Ελλήνων, να σας μεταφέρω με μεγάλη χαρά, ότι οι προσπάθειες για την επίτευξη του στόχου μας, βρίσκονται πλέον σε καλό δρόμο!
Δεν υπάρχει τη στιγμή αυτή κάτι το ανησυχητικό για εμάς και τους φίλους μας στην Ελλάδα.
Τελικά πρόεδρε είχατε απόλυτο δίκιο!
Μετατρέψαμε τις απλές ‘οργανώσεις’ μας και τους λίγους πράκτορές μας, σε αυτή τη μαγική έμπνευση που είχατε, τις Μ.Κ.Ο.
Αυτές τις φοβερές οργανώσεις Πολιτών!
Έτσι ήρθαμε σε επαφή με ανθρώπους αριστερούς – που μας έβριζαν κάποτε σκληρά- ανταλλάξαμε ιδέες για την παγκοσμιοποίηση και με την βοήθεια των πλούσιων ταμείων μας τους πείσαμε να αποκηρύξουν τις παλιές ιδέες τους και να αγκαλιάσουν τις δικές μας.
Τώρα πλέον πιστεύουν πως άλλαξε ο κόσμος. Χλευάζουν το μαρξισμό. Λατρεύουν την παγκοσμιοποίηση.
Οι μόνοι που αντιστέκονται είναι κάποιοι γραφικοί, «πατριώτες» τους λένε και βρίσκονται δυστυχώς σ’ όλα τα κόμματα.
Όμως μην ανησυχείτε. Έχουμε δασκαλέψει τους καινούριους αριστερούς μας φίλους, να τους κολλάνε ταμπέλες, «εθνικιστές» και «ρατσιστές» τους βαφτίζουν, κι άντε να βγάλουν τη ρετσινιά από πάνω τους.
Έτσι ανεξάρτητα σε ποιο κόμμα ανήκει ο στόχος, στη συνείδηση του λαού ταυτίζεται με την ακροδεξιά.
Σ’ αυτό βέβαια έχουμε την αμέριστη στήριξη των Μ.Μ.Π (Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης) .
Δυστυχώς υπάρχουν ακόμη κάποιοι αριστεροί που αντιστέκονται. Τέτοιος είναι –τον θυμάσαι ντε- ο Μίκης Θεοδωράκης. Εκείνη η μουσική του δυστυχώς δεν σβήνει ποτέ. Όλο θυμίζει ελληνικότητα και πολιτισμό αιώνων. Παρά τις προσπάθειές μας, τον λατρεύουν ακόμη.
Που θα πάει όμως, με τον καιρό θα δείτε κύριε πρόεδρε, με τις φιλότιμες προσπάθειές μας, θα τον πουν και αυτόν «εθνικιστή».
Πρέπει να ομολογήσω όμως ότι οι καλύτεροι συνεργάτες μας είναι οι μεγαλοκαθηγητές και οι μεγαλοδημοσιογράφοι. Έχουν αναλάβει εργολαβικά να πείσουν τους Έλληνες ότι δεν δικαιούνται να έχουν μνήμη και ιστορία, ότι βρέθηκαν σ΄ αυτό τον τόπο ουρανοκατέβατοι. Όπως εκείνος ο MEGAλος δημοσιογράφος, που, περνούσε γενεές δεκατέσσερις όσους διαμαρτύρονταν ζητώντας να αποσυρθεί το βιβλίο ιστορίας που με τόσες προσπάθειες και εκβιασμούς κατορθώσαμε να επιβάλουμε, αν και ο ίδιος δεν το είχε διαβάσει καθόλου. 

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

ΟΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΟΥΣΑΣ ΤΑΞΗΣ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΓΟΝΕΑ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ. ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ, ΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΚΑΠΟΤΕ:

ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΔΕΝ ΧΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΟΥΣΑΣ ΤΑΞΗΣ!

ΧΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ "ΤΟ ΚΟΛΠΟ".

ΑΣ ΜΗΝ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ.

http://www.alfavita.gr/artro.php?id=19640

Παιδιά ενός... ανώτερου Θεού - Δείτε ποιων πολιτικών τα τέκνα, σπουδάζουν σε πανάκριβα πανεπιστήμια εκτός Ελλάδας

13/01/2011 - 10:30

ΔΕΙΤΕ ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΜΑΣ!! ...

Επειδή αν τα τρώγαμε μαζί, θα πήγαιναν και τα δικά μας παιδιά σε κολέγια του εξωτερικού, δείτε ποιων πολιτικών τα τέκνα, σπουδάζουν σε πανάκριβα πανεπιστήμια εκτός Ελλάδας.

Στο «κατεστημένο» ανήκει, φυσικά, το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών. Είναι χαρακτηριστικό δε, ότι οι περισσότεροι που διετέλεσαν υπουργοί Παιδείας, ο Γ. Αρσένης, ο Π. Ευθυμίου, ο Γ. Παπανδρέου, δεν εμπιστεύθηκαν τα παιδιά τους στη δημόσια εκπαίδευση, ούτε καν στην πρωτοβάθμια.

Τα παιδιά του άλλοτε «τσάρου» της Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφη, δεν έδωσαν καν πανελλήνιες εξετάσεις. Προτίμησαν το International Baccalaureat (ΙΒ), δηλαδή το διεθνές απολυτήριο, που επιλέγουν όσοι θέλουν να σπουδάσουν απευθείας στο εξωτερικό. Σήμερα, ο πρωτότοκος γιος του, ο Σπύρος, σπουδάζει Οικονομικά, στο Yale, και η αδερφή του, η Αθηναΐδα, Ιστορία στο London School of Economics (LSE).

Τα παιδιά της Ντόρας Μπακογιάννη πήγαν επίσης στο εξωτερικό. Η μεγαλύτερη, η Αλεξία, σπούδασε Επικοινωνία στη Σορβόνη και έκανε μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Ο γιος της, Κώστας Μπακογιάννης, Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μπράουν και έχει κάνει μεταπτυχιακά (Δημ. Διοίκηση) στο καλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου, το Χάρβαρντ.

Ο γιος του Γ. Παπανδρέου, ο Αντρίκος, αφού αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών, πήγε στις ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης για να σπουδάσει Οικονομικά. Στη συνέχεια, πήγε στη Νορβηγία για μεταπτυχιακές σπουδές, τις οποίες συνεχίζει σήμερα στο Λονδίνο. Στις ΗΠΑ θα σπουδάσει και η Μαργαρίτα Παπανδρέου, η κόρη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Σπουδές στη Βρετανία και στις ΗΠΑ έχουν κάνει και τα τρία παιδιά του έλληνα επιτρόπου στην Κομισιόν, Στ. Δήμα. Στα βιογραφικά και των τριών φιγουράρουν μερικά από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια: Η κόρη του Αντιγόνη σπούδασε βιολογία στο Imperial του Λονδίνου, έκανε μεταπτυχιακά στην Οξφόρδη και διδακτορικό στο Κέμπριτζ. Ο γιος του Κώστας σπούδασε Νομικά στην Οξφόρδη και έκανε μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης. Ο μικρότερος γιος, ο Χρήστος, σπούδασε Νομικά στο Queen Mary του Λονδίνου αλλά και στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Έκανε μεταπτυχιακό στο LSE και στο ίδιο πανεπιστήμιο έκανε και το διδακτορικό του.

Ο πρώην υφυπουργός Ανάπτυξης, Γ. Παπαθανασίου, έχει δύο κόρες που έχουν σπουδάσει και οι δύο στο Λονδίνο. Η μεγάλη έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων στο King's College και η μικρή Ευρωπαϊκές Σπουδές και Πολιτική Επιστήμη στο UCL.

Στο Λονδίνο σπούδασαν νομικά και έκαναν master και οι δύο γιοι του Δ. Σιούφα (η κόρη του φοίτησε στο ιδιωτικό κολέγιο, στην Αθήνα, BCA).

Ο γιος του Β. Πολύδωρα Γιώργος διάλεξε την Ιταλία και το Πανεπιστήμιο του Καμερίνο για να σπουδάσει Νομικά.
Η κόρη του Γιάννου Παπαντωνίου, η Δάφνη, σπούδασε Κοινωνιολογία και Κοινωνικές Επιστήμες στο Κέιμπριτζ και πήρε μάστερ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από την Πολυτεχνική Σχολή του Παρισιού.

Η κόρη του Π. Ευθυμίου, Σελήνη έφυγε απευθείας μετά το λύκειο για σπουδές στο Λονδίνο.

Για την Αγγλία έφυγαν και τα δίδυμα της Μαρίας Δαμανάκη: ο γιος της σπουδάζει Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του York και η κόρη της στο Leicester.

Στη Βρετανία, στο Essex, σπουδάζει και το παιδί του Σ. Χατζηγάκη.

Πολλά παιδιά πολιτικών, ωστόσο, προτιμούν να ολοκληρώσουν τις προπτυχιακές σπουδές τους στην Ελλάδα και να φύγουν στις ΗΠΑ ή στην Ε.Ε. για μεταπτυχιακά ή διδακτορικό.

Οι κόρες του Κ. Σημίτη έχουν περάσει και οι δύο από το Λονδίνο. Η Φιόνα, που είναι ζωγράφος, έκανε μεταπτυχιακά στην Ιστορία της Τέχνης και η Μαριλένα (έχει σπουδάσει στο Πολιτικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών) έκανε μεταπτυχιακά στο Columbia της Νέας Υόρκης και στο London School of Economics, όπου έκανε και το διδακτορικό της.

Η μεγάλη κόρη του Ν. Κωνσταντόπουλου, η Ζωή, σπούδασε νομικά στην Αθήνα και έκανε μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

Η κόρη του πρώην υφυπουργού Αμυνας, Νόρα Μιχαλολιάκου, πήρε μάστερ στο Μάρκετιγκ, στο Stratchlyde της Σκοτίας μετά τις σπουδές της στην Ελλάδα, στο ιδιωτικό κολέγιο «IST» όπου φοίτησε στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων.
Αρκετά παιδιά πολιτικών, ωστόσο, προτίμησαν να δώσουν πανελλήνιες. Ο γιος του Γ. Παπαντωνίου, Νικήτας, σπούδασε Φυσική στην Αθήνα, έκανε μεταπτυχιακό στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο όπου έκανε και το διδακτορικό του.

Οι δίδυμες κόρες του Β. Πολύδωρα, Μαργαρίτα και Κωνσταντίνα, σπούδασαν στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά Ευρωπαϊκές Σπουδές.

Η κόρη του Α. Παπαληγούρα ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πάντειο, στο τμήμα ΜΜΕ (ενώ έχει αποφοιτήσει και από τη θεατρική σχολή του Θεάτρου Τέχνης).

Τα παιδιά του Σ. Τσιτουρίδη, Κυριάκος και Βιργινία, σπουδάζουν στο Πάντειο, ενώ η κόρη του Γ. Καλού στη Νομική Σχολή της Αθήνας.

Στη Νομική φοίτησε και η μικρή κόρη του πρώην υπουργού Αιγαίου, Αρ. Παυλίδη, αλλά και μία από τις δύο κόρες του πρώην υφυπουργού Εσωτερικών, Απ. Ανδρεουλάκου.

Κάποιοι γόνοι πολιτικών προτιμούν για τις σπουδές τους το ιδιωτικό ελληνοαμερικανικό κολέγιο Deree: Η μεγάλη κόρη του πρώην υπουργού Αιγαίου σπούδασε εκεί Κοινωνιολογία και Management, η κόρη του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών, Θ. Κασσίμη, Οικονομικά και Επικοινωνία και ο γιος του Τηλ. Χυτήρη Επικοινωνία.

Σπουδές σε ιδιωτικά ιδρύματα ή απευθείας στο εξωτερικό έκαναν και τα παιδιά των ηγετών της αριστεράς!

Η κόρη της Αλέκας Παπαρήγα, Βασιλεία, επέλεξε το Deree, για να σπουδάσει Οικονομικά, ενώ οι δυο κόρες του Αλ. Αλαβάνου προτίμησαν τα βρετανικά πανεπιστήμια για να σπουδάσουν Κοινωνική Ανθρωπολογία και Καλές Τέχνες.

Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που είναι χαμηλών τόνων και επειδή φροντίζουν να μην προκαλούν δεν έχουν δώσει δικαιώματα για σπατάλες.

Αν και κάποιος μπορεί να ισχυριστεί, ότι τα παιδιά είναι η πρώτη προτεραιότητα για όλους τους γονείς και αξίζει να τους δώσεις τα πάντα.


http://hur-reporters.blogspot.com


Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ ΚΟΣΟΒΟ


http://www.alfavita.gr/artro.php?id=19065

Σπάει η σιωπή για το Κόσοβο: μαζικό εμπόριο οργάνων αιχμαλώτων κατά τη διάρκεια του πολέμου

06/01/2011

Σε μία θεαματική στροφή η Κάρλα Ντελ Πόντε πρώην διώκτης των Σέρβων του Κοσόβου, αποκαλύπτει τώρα σε βιβλίο της ότι ο νυν ηγέτης των παραστρατιωτικών αυτονομιστών της περιοχής Χακίμ Θάτσι έχει εμπλακεί σε μαζικό εμπόριο οργάνων αιχμαλώτων κατά τη διάρκεια του πολέμου

Η πρώην κατήγορος του Δικαστηρίου της Χάγης για την πρώην Γιουγκοσλαβία Κάρλα ντελ Πόντε, στις δηλώσεις της οποίας για πολλά χρόνια στηριζόταν η αρνητική εντύπωση της Δύσης για τους Σέρβους, προέβη σε εκπληκτικές ομολογίες.

Στο νέο βιβλίο της «Κυνήγι: εγώ και οι εγκληματίες πολέμου» αφηγείται πως η τωρινή ηγεσία του Κοσόβου έκανε περιουσία με το εμπόριο εσωτερικών οργάνων, που είχαν αφαιρεθεί από Σέρβους.

Μιλώντας για εγκλήματα πολέμου που δεν ερευνήθηκαν ποτέ, η ίδια υπογραμμίζει μέσα από τις γλαφυρές αναφορές της, τη συγκάλυψη που ακολούθησε και τις ευθύνες ανθρώπων που εξακολουθούν να κατέχουν ιδιαίτερα σημαντικές θέσεις σήμερα.

Η ίδια υπήρξε γενική εισαγγελέας της Ελβετίας για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και επί σειρά ετών υπηρέτησε ως εισαγγελέας του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Όπως σημειώνει σε ρεπορτάζ της η εβδομαδιαία εφημερίδα «Παρασκήνιο», η Κάρλα Ντελ Πόντε οδήγησε ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου δεκάδες υπόπτους και ενόχους για διάπραξη εγκλημάτων με κορυφαίο τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ενώ προσπάθησε λυσσωδώς να εντοπίσει και να παραπέμψει τους Κάραζιτς και Μλάντιτς.

Σήμερα η Κάρλα Ντελ Πόντε είναι πρέσβης της Ελβετίας στην Αργεντινή και το βιβλίο της συγκλονίζει την κοινή γνώμη, καθώς εμφανίζει για πρώτη φορά τη φρίκη από εγκλήματα που δεν ερευνήθηκαν ποτέ, τη συγκάλυψη που ακολούθησε και τις ευθύνες ανθρώπων που εξακολουθούν να κατέχουν ιδιαίτερα σημαντικές θέσεις.

Σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, η Ντελ Πόντε γράφει ότι δέχθηκε πληροφορίες από αξιόπιστες δημοσιογραφικές πηγές, σύμφωνα με τις οποίες άνδρες του «Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσόβου» (UCK) απήγαγαν πάνω από 300 νεαρούς Σέρβους και τους οδήγησαν στην Αλβανία για αφαίρεση οργάνων και θανάτωση.

Κατηγορεί ευθέως τον σημερινό ηγέτη του Κοσόβου και τότε αρχηγό του UCK Χασίμ Θάτσι για τα εγκλήματα και τον πλουτισμό του από το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, όπως και τον τότε επικεφαλής των δυνάμεων ΟΗΕ (UNMIK) στο Κόσοβο και σημερινό υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας Μπερνάρ Κουσνέρ για τη συγκάλυψη που έγινε.

Τα ανατριχιαστικά περιστατικά που περιγράφονται στο βιβλίο έγιναν κατά τη δεκαετία '90 στην περιοχή του Κοσόβου και μπορούν να συγκριθούν μόνον με τις απάνθρωπες ακρότητες που εφάρμοσε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί, ο εφιαλτικός Δρ. Μένγκελε.

Οι αιχμάλωτοι αρχικά τοποθετήθηκαν σε παραπήγματα και άλλες εγκαταστάσεις στο Κούκες και στο Τροπόγιε της βορειοανατολικής Αλβανίας και σύμφωνα με τους δημοσιογράφους, γιατροί επισκέφθηκαν και εξέτασαν τους νεότερους και πιο εύσωμους αιχμαλώτους.

Στη συνέχεια, τους μετέφεραν σε κρατητήρια στο Μπούρελ και στην τριγύρω περιοχή, ένα από τα οποία ήταν αποθήκη πίσω από κάποιο κίτρινο σπίτι περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη. Οι δημοσιογράφοι είπαν ότι ένα δωμάτιο του κίτρινου σπιτιού είχε μετατραπεί σε χειρουργείο και εκεί έγιναν εγχειρήσεις αφαίρεσης οργάνων από τους κρατούμενους.

Τα όργανα αυτά στάλθηκαν στο αεροδρόμιο Ρίνας των Τιράνων για να προωθηθούν σε κλινικές του εξωτερικού προς μεταμοσχεύσεις επί πληρωμή.

Στο βιβλίο δίνεται έμφαση στα εγκλήματα που διέπραξαν οι παραστρατιωτικοί του UCK, οι οποίοι δρούσαν κάτω από τις εντολές του Χαραντινάι και του σημερινού ηγέτη του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι.

news247.gr

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Αν πρότεινε ο Άδωνις να φράξουμε τον Έβρο…

...ή εάν ο Παυλόπουλος έλεγε κοπρίτες τους δημόσιους υπάλληλους και αντιπαραγωγικές τις Ε.Δ. ή ο Καραμανλής τσεκούρωνε εργασιακά και ασφαλιστικά κεκτημένα δεκαετιών το Πασόκ, ο Σύριζα και οι λοιπές “προοδευτικές” δυνάμεις θα έκαιγαν τον τόπο.
Αλλά τώρα με την αρωγή των ΜΜΕ, των αγαπητών “συνδικαλιστών” του πρωκτού και φυσικά τον φόβο που έχει σπείρει σε όλη την Ελληνική κοινωνία η κυβέρνηση δεν κουνιέται φύλλο!
Τέτοια δημοκρατία είχαμε να την δούμε από τη Χούντα!

Υ.Γ. Προχτές η κυβερνώντες συνέστησαν στους διοικητές των οργανισμών να προσφεύγουν στη “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη σε περιπτώσεις απεργιών, προφανώς για να κρίνονται αυτές ως παράνομες και καταχρηστικές… Μα τί προοδευτικό σοσιαλιστικό κόμμα είναι αυτό, τόσο σοσιαλισμό δεν τον αντέχω!!!

Ακολουθεί το σχετικό άρθρο του Γ. Παπαϊωάννου:


Αν πρότεινε ο Άδωνις να φράξουμε τον Έβρο θα γίνονταν της πουτ@ν@ς το κάγκελο από τις κραυγές τόσο εντός ΠΑΣΟΚ, στην Αριστερά όσο και στα ΜΜΕ ή στην Ελληνική διανόηση.  Το μέτρο αυτό βρίσκεται ένα βήμα πριν το ηλεκτρονικό βραχιολάκι στο πόδι όλων των μεταναστών και το e -φακέλωμα ή στην συλλογή γενετικού υλικού και  στοιχείων που πρότεινε ο Μπερλουσκόνι προ διετίας. Βρίσκεται δυο βήματα μακριά απο την μαζική απέλαση που εφάρμοσε ο Σαρκοζι εναντίων των Ρομά προς εξαμήνου.Θεωρώ άνευ σημασίας το εάν το μέτρο και ο Παπουτσής είναι ακροδεξιός καθώς δεν υπάρχει πλέον σοβαρός αντίλογος επ αυτού.
Με ενοχλεί αρκετά το ότι ο διπλανός μου ακόμη και ο σύντροφος παριστάνει τον ηλίθιο καλυπτόμενος πίσω από τον καταχωρημένο ως ¨προοδευτικό”  Χρ. Παπουτσή και μέσω αυτή της αθλιότητας εμφανίζεται ένας άλλος γείτονας εντελώς άγνωστος  ως προς την κλασική ανθρωπιστική μου παιδεία.
Με ενοχλεί όμως κυρίως η πλήρης αθώωση του φασισμού πίσω από την αναγκαιότητα της στιγμής.
Υπενθυμίζω ότι όλες οι μεγάλες συμφορές, τα μαζικά εγκλήματα το ολοκαύτωμα ακόμη και οι εθνοκαθάρσεις,  δεν έγιναν χωρίς αιτία κύριε Παπουτσή αλλά υπήρχε κάποια “αναγκαιότητα” εντός των κοινωνιών που τα προκάλεσαν, και ένας πρόθυμος πολιτικός που σιγοντάρισε ή καθοδήγησε το πόπολο …
Όλα  όμως με βεβαιότητα θα τα κρίνει η Ιστορία.

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Έτσι δουλεύει το ΠΑΣΟΚ κουτέ δεξιέ! Συγχώνευση ΑΠΘ με Παν. Μακεδονίας;


Του Α. Κ.

Διάβασα το άρθρο του δημοσιογράφου Χρίστου Τελίδη  http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=48920960 στη ναυαρχίδα του εργολάβου Μπόμπολα – την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ- που αναφέρεται στο πανεπιστήμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και θυμήθηκα τους τόνους μελάνης που έχυνε ο εν λόγω κύριος για το τεράστιο θέμα του …ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ! Σήμερα όλοι γνωρίζουν, ότι ..
αυτά που κατηγορούσαν οι εφημερίδες -που ήθελαν να βγει ο Παπανδρέου πρωθυπουργός -για το Βατοπαίδι …κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα! Ο κύριος Τελίδης όμως, τώρα που δεν υπάρχει η κακή ΔΕΞΑ και ο ‘άχρηστος Καραμανλής’, μπήκε από το ΠΑΣΟΚ, στη διοικούσα επιτροπή της ΕΤ3!!!
(Κατά …σύμπτωση(!!!) μαζί του ορίστηκε στην ΕΤ3 και καθηγητής του…ΑΠΘ(!!!))
Βλέπουμε λοιπόν, πως ξεκίνησε ο νέος αγώνας της κυβέρνησης κατά του επόμενου στόχου της: ΤΟΥ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Από αυτό εδώ το μπλόγκ, σας έχουμε προειδοποιήσει για την ΑΠΟΦΑΣΗ του Γιώργου Παπανδρέου να ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ το πανεπιστήμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και να το ενώσει με το ΑΠΘ στο πλαίσιο που επιβάλλει το δήθεν …οικονομικό αδιέξοδο, η τρόικα – τα μικρά Βατοπαιδινά ‘σκάνδαλα ‘που θα ανακαλύπτουν οι φωστήρες-  αλλά φυσικά και οι …ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ των ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ.
Την αρχή έκανε ο κύριος Πανάρετος με δηλώσεις του για συγχωνεύσεις …τμημάτων που τα χωρίζει ένας …δρόμος!!! Ακολούθησε η κυρία Διαμαντοπούλου με τις δηλώσεις της στη συνεδρίαση των Πρυτάνεων και τη σκυτάλη πήραν οι δημοσιογράφοι! Πρώτα ξεκίνησε ο τηλεοπτικός φωστήρας των ρεπορτάζ που μας διαφώτισε για τα κακά ελληνικά πανεπιστήμια με τρείς (!!!) συνεχόμενες εκπομπές και μετά ακολουθούν τα …’πεζοπόρα’ τμήματα της έντυπης δημοσιογραφίας…
Όταν δω και το …ΑΛΤΕΡ με τον ΣΚΑΙ και κάποιους καθηγητές νεοταξίτες, να ασχολούνται με το πανεπιστήμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, τότε θα έχουμε βρεθεί στην κορύφωση της μάχης!
Και κάτι ακόμη:
Οι πληροφορίες μου λένε, πως και στην TV 100 θα μπει επικεφαλής επίσης γνωστός δημοσιογράφος που έχυνε τόνους μελάνης για την κακή δεξά και το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου…
Μεγάλε Βαγγέλη, πάλι βλέπω να τη ρίχνεις τη σφαλιάρα στον Σπυράκο…
Βλέπεις λοιπόν κουτέ δεξιέ πως δουλεύει το ΠΑΣΟΚ;
Όχι σαν τον Θοδωρή, που δεν ήθελε να ακούει για προσλήψεις δεξιών δημοσιογράφων!

Υ.Γ.
Για να μην παρεξηγηθώ, όχι ότι δεν υπάρχουν άθλια φαινόμενα νεποτισμού στα πανεπιστήμια, αλλά ας βγει η υπουργός ή ο πρωθυπουργός και να μας διαβεβαιώσει ότι δεν υπάρχει θέμα κατάργησης του πανεπιστημίου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ και τότε να πειστούμε για τις αγαθές προθέσεις όλων
Τα χάλια

Γιατί άλλαξα άποψη για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, της Νταϊάν Ράβιτς


http://www.alfavita.gr/artro.php?id=18688

Γιατί άλλαξα άποψη για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, της Νταϊάν Ράβιτς

02/01/2011 - 21:34

Γιατί άλλαξα άποψη για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση / της Νταϊάν Ράβιτς Ιούνιος 28 2010

Why I Changed My Mind About School Reform

© Wall Street Journal

Είμαι ιστορικός της αμερικανικής εκπαίδευσης από το 1975, όταν πήρα το διδακτορικό μου από το «Κολούμπια». Έχω συγγράψει βιβλία ιστορίας της αμερικανικής εκπαίδευσης, αλλά και έχω αναφερθεί επανειλημμένα στην ανάγκη να βελτιώσουμε τις επιδόσεις των μαθητών μας στηνιστορία, τη φιλολογία, τη γεωγραφία, τις φυσικές επιστήμες, την αγωγή του πολίτη και τις ξένες γλώσσες. Όταν λοιπόν εν έτει 1991 οι Λαμάρ Αλεξάντερ (Lamar Alexander) και Ντέιβιντ Κερνς(David Kearns) μου ζήτησαν να αναλάβω το υφυπουργείο παιδείας στην κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου (George H.W. Bush), άρπαξα την ευκαιρία, με την ελπίδα πως θα μπορούσα να προωθήσω τη διδασκαλία αυτών των μαθημάτων και την καθιέρωση εθνικών προδιαγραφών στη διδασκαλία τους.

Μέχρι να εγκαταλείψω τα κυβερνητικά μου καθήκοντα, τον Ιανουάριο του 1993, ήμουνένθερμη οπαδός, όχι μόνο της καθιέρωσης εθνικών προδιαγραφών διδασκαλίας, αλλά και της επιλογής του σχολείου από τους γονείς. Πίστευα πως οι προδιαγραφές και η επιλογή σχολείων θα μπορούσαν να συνυπάρξουν και στα κρατικά σχολεία, όπως συμβαίνει στα ιδιωτικά. ….

Ενώ επί προεδρίας Τζορτζ Μπους του νεότερου (George W. Bush) και χάρη στην πρωτοβουλία «κανένα παιδί μη μείνει πίσω» (NCLB-No Child Left Behind) η λογοδοσία των σχολείων επεκτεινόταν και τα «καταστατικά σχολεία» πολλαπλασιάζονταν, υποστήριζα αυτά τα βήματα. Αλλά συν τω χρόνω απογοητεύτηκα με τα αποτελέσματα ορισμένων πολιτικών, που φάνταζαν τόσο πολλά υποσχόμενες.

Σήμερα δεν πιστεύω πια πως η αξιολόγηση ή η επιλογή σχολείου μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα της εκπαίδευσης, όπως είχαμε ελπίσει.

Από τη στιγμή που υπεγράφη ο σχετικός νόμος, εν έτει 2002 επί προεδρίας Μπους, το NCLB έχαιρεσημαντικής δικομματικής υποστήριξης. Ο νόμος απαιτεί τα σχολεία να εξετάζουν κάθε χρόνο τις επιδόσεις όλων των μαθητών τους από την Γ' τάξη του δημοτικού έως τη Β' Γυμνασίου, και να συσχετίζουν τα αποτελέσματά τους ανάλογα με το φύλο, την εθνότητα, το εισόδημα, τις αναπηρίες και το επίπεδο στη χρήση της αγγλικής. Το NCLB είχε στόχο έως το 2014 το 100% των μαθητών να κατέχουν την ύλη τους στα μαθηματικά και τη γλώσσα, πράγμα που θα το αποδείκνυαν σταθμισμένα τεστ, σε κάθε πολιτεία.

Αν και ο στόχος αυτός θεωρούνταν από σχεδόν τους πάντες ως ουτοπικός, σε περίπτωση που δεν μπορούσαν να επιδείξουν τη συμπεφωνημένη πρόοδο στις επιδόσεις τους, τα σχολεία αντιμετώπιζαν δρακόντειες ποινές, συμπεριλαμβανομένων ακόμα και του κλεισίματος ή της ιδιωτικοποίησής τους. Ως το 2008, το 35% των κρατικών σχολείων της χώρας ανήκαν πλέον στην κατηγορία των «αποτυχημένων σχολείων» -και ο αριθμός τους μεγάλωνε από χρονιά σε χρονιά, καθώς η προθεσμία έφτανε στο τέλος της, το 2014.

Καθώς ο νόμος επέτρεπε σε κάθε πολιτεία να ορίζει μόνη της τα κριτήρια της «κατοχής» της ύλης,ορισμένες πολιτείες εμφάνισαν σημαντικές επιτυχίες. Αλλά οι ισχυρισμοί των πολιτειών για εντυπωσιακή πρόοδο των σχολείων τους δεν επιβεβαιώνονταν από το ομοσπονδιακό «εθνικό πρόγραμμα αξιολόγησης της προόδου στην εκπαίδευση» (NAEP). Αποδείχθηκε πως οι μαθητές της Β' γυμνασίου δεν παρουσίασαν την παραμικρή πρόοδο στο ομοσπονδιακό τεστ ανάγνωσης, αν και πολλά πετύχαιναν στα ετήσια πολιτειακά τεστ ολόκληρη την περίοδο 2003-2007.

Εντωμεταξύ, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους στόχους του NCLB, πολλές πολιτείες άρχισαν να υποβαθμίζουν τις πολιτειακές τους προδιαγραφές, για να μπορούν να ισχυρίζονται πωςπετύχαιναν τους στόχους τους. Μερικές πολιτείες ανακοίνωσαν πως το 80%-90% των μαθητών τους «κατείχαν» την ύλη τους, αλλά στα ομοσπονδιακά τεστ φαινόταν πως αυτό συνέβαινε για το 1/3 το πολύ των μαθητών. Καθώς ο νόμος κατέγραφε τις επιδόσεις μόνο στη γλώσσα και τα μαθηματικά, πολλά σχολεία αφοσιώθηκαν αποκλειστικά στα μαθήματα αυτά. Εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια επενδύθηκαν σε μεθόδους κατασκευής τεστ. Εντωμεταξύ δεν υπήρχε κανένα κίνητρο να διδάσκονται οι καλές τέχνες, οι θετικές επιστήμες, η ιστορία, η λογοτεχνία, η γεωγραφία, η πολιτική αγωγή, οι ξένες γλώσσες, η σωματική αγωγή.

Με άλλα λόγια, η αξιολόγηση μετατράπηκε σε εφιάλτη για τα αμερικανικά σχολεία, που παρήγαγαν μαθητές που εξετάζονταν συστηματικά στα δύο βασικά μαθήματα, αλλά επιδείκνυαν βαθύτατη άγνοια για οτιδήποτε άλλο. Τα κολέγια συνέχιζαν να διαμαρτύρονται για το επίπεδο των νέων εισακτέων τους, που όχι μόνο αγνοούσαν βασικά στοιχεία του κόσμου που τους περιβάλλει, αλλά επιπλέον έδειχναν μεγάλες ελλείψεις σε απολύτως στοιχειώδεις γνώσεις.

Όχι, δεν ήταν αυτό το όραμά μου για μια καλή εκπαίδευση.

Όταν ξεκίνησαν τα «καταστατικά σχολεία», στις αρχές της δεκαετίας του '90, οι οπαδοί τους μας διαβεβαίωναν πως ξεκινούσε μια νέα εποχή εκπαιδευτικής καινοτομίας και αποτελεσματικότητας. Σήμερα υπάρχουν 5,000 τέτοια σχολεία, που καλύπτουν το 3% του μαθητικού πληθυσμού και η κυβέρνηση Ομπάμα (Obama) προτίθεται να δημιουργήσει πολύ περισσότερα.

Αλλά οι υποσχέσεις τους δεν εκπληρώθηκαν. Οι περισσότερες έρευνες για τα «καταστατικά σχολεία» καταγράφουν μεγάλη ποικιλία στις επιδόσεις τους. Η μόνη έρευνα που έγινε σε εθνικό επίπεδο για το ζήτημα αυτόήταν εκείνη της οικονομολόγου του Στάνφορντ Μάργκαρετ Ρέιμοντ(Margaret Raymond) που χρηματοδοτήθηκε από ιδρύματα που διάκεινται φιλικά προς τα «καταστατικά σχολεία». Η ερευνητική της ομάδα έδειξε πως όσον αφορά τις επιδόσεις τους, το 17% των καταστατικών σχολείων εμφάνιζαν υψηλότερες επιδόσεις από τα συνήθη κρατικά σχολεία, το 46% εμφάνιζαν παρόμοιες επιδόσεις, και το 37% των «καταστατικών» σχολείων εμφάνιζαν επιδόσεις σημαντικά χειρότερες από τα συνήθη κρατικά σχολεία!

Νταϊάν Ράβιτς

Πολύ συχνά οι αξιολογήσεις των «καταστατικών σχολείων» δείχνουν πως, σε σχέση με τα γειτονικά τους κρατικά σχολεία, στα «καταστατικά» σχολεία τείνουν να εγγράφονται πολύ λιγότεροι μαθητές με περιορισμένη χρήση των αγγλικών ή με ειδικές ανάγκες. Κοντολογίς, τα παιδιά που είναι πιο δύσκολο να εκπαιδευτούν αφήνονται στα συνήθη κρατικά σχολεία, πράγμα που ήδη καθιστά άνιση τη σύγκριση μεταξύ των δύο κατηγοριών. Όσο για τα μεγαλύτερα ποσοστά αποφοίτησης που επιδεικνύουν τα καταστατικά σχολεία, αυτά συχνά οφείλονται στο ότι «συμβουλεύουν» όσα παιδιά εμφανίζουν χαμηλότερες επιδόσεις να τα εγκαταλείψουν. Πολλά «καταστατικά σχολεία» έχουν απίστευτα υψηλά ποσοστά εγκατάλειψής τους (σε μερικά από αυτά, έως και 50% ή 60% όσων εγγράφονται, τα παρατάνε κάποια στιγμή, πριν ολοκληρώσουν τις σπουδές τους). Όσοι επιβιώνουν φυσικά έχουν καλύτερες επιδόσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αποτελούν ένα μοντέλο για την κρατική εκπαίδευση, που αποστολή της είναι να παρέχει εκπαίδευση σε όλα τα παιδιά.

Το NAEP συνέκρινε τις επιδόσεις στα «καταστατικά σχολεία» και στα συνήθη κρατικά σχολεία το 2003, το 2005, το 2007 και το 2009. 'Αλλοτε υπερείχαν κατά τι τα μεν, άλλοτε τα δε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν καταγράφηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους.

Με δεδομένη την τεράστια ποσότητα ερευνών, αξιολογήσεων και αποτελεσμάτων ομοσπονδιακών τεστ, κατέληξα στο συμπέρασμα πως η απορρύθμιση και η «ιδιωτική» διαχείριση των «καταστατικών σχολείων» δε συνιστά την απάντηση στα βαθιά προβλήματα της αμερικανικής εκπαίδευσης. Στην καλύτερη περίπτωση τα «καταστατικά σχολεία» προσφέρουν μικρές βελτιώσεις, στο περιθώριο του συστήματος. Αφορούν ελάχιστους μαθητές, και δε συμβάλουν καθόλου στη βελτίωση του κυρίως συστήματος, που υποδέχεται το 97% των Αμερικανών μαθητών.

Η τρέχουσα έμφαση στην αξιολόγηση έχει δημιουργήσει στα σχολεία μια τιμωρητική ατμόσφαιρα. Η κυβέρνηση Ομπάμα φαίνεται πως πιστεύει πως τα σχολεία θα βελτιωθούν αν απολύουμε εκπαιδευτικούς και κλείνουμε σχολεία. Δεν αναγνωρίζει το γεγονός πως τα σχολεία αυτά λειτουργούν συχνά ως αποκούμπι για τις κοινότητές τους, και είναι φορείς αξιών, παραδόσεων και ιδεωδών, συχνά για δεκαετίες. Εξακολουθεί επίσης να αγνοεί πως ο σημαντικότερος παράγοντας για τις χαμηλές εκπαιδευτικές επιδόσεις δεν είναι οι κακοί δάσκαλοι, αλλά η φτώχεια.

Αυτό που χρειαζόμαστε στην εκπαίδευση δεν είναι μια «αγορά», αλλά ένα συνεκτικό πρόγραμμα διδασκαλίας για όλα τα παιδιά. Η κυβέρνησή μας θα πρέπει να δεσμευθεί πως θαπαράσχει ένα καλό σχολείο σε κάθε γειτονιά αυτής της χώρας, ακριβώς όπως δεσμεύεται να παρέχει μια καλή πυροσβεστική υπηρεσία σε κάθε περιοχή.

Η εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθούμε αναστατώνει τις κοινότητες, κατεδαφίζει σχολεία, εξαπατά τους μαθητές όσον αφορά την πρόοδό τους και δημιουργεί ένα ιδιωτικό τομέα που προοπτικά θα υπονομεύσει τα κρατικά σχολεία, χωρίς να τα βελτιώνει.

Το σημαντικότερο όμως είναι πως δεν παράγουμε μια γενιά μαθητών με περισσότερες γνώσεις και καλύτερα προετοιμασμένους για τις ευθύνες που θα κληθούν να αναλάβουν ως πολίτες.

Και αυτός είναι ο λόγος που άλλαξα γνώμη για την πορεία της τρέχουσας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.

Η Diane Ravitch είναι διακεκριμένη Αμερικανίδα ιστορικός και θεωρητικός της εκπαίδευσης και συγγραφέας

Πηγή: http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=6152&LID=