Έχει γίνει ντόρος μεγάλος αυτές τις μέρες για ένα ποίημα του Καβάφη που θα περιείχε κάποιο κομματικό περιοδικό, αλλά λόγω της προεκλογικής περιόδου και κατόπιν πιέσεων που ασκήθηκαν αποφασίσθηκε να μην δημοσιευτεί τελικά. Το αριστούργημα του Καβάφη που υπέστη «λογοκρισία» είναι το εξής :Άρεσε γενικώς στην Aλεξάνδρεια,
τες δέκα μέρες που διέμεινεν αυτού,
ο ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης
Aριστομένης, υιός του Μενελάου.
Ως τ’ όνομά του, κ’ η περιβολή, κοσμίως, ελληνική.
Δέχονταν ευχαρίστως τες τιμές, αλλά
δεν τες επιζητούσεν· ήταν μετριόφρων.
Aγόραζε βιβλία ελληνικά,
ιδίως ιστορικά και φιλοσοφικά.
Προ πάντων δε άνθρωπος λιγομίλητος.
Θάταν βαθύς στες σκέψεις, διεδίδετο,
κ’ οι τέτοιοι τόχουν φυσικό να μη μιλούν πολλά.
Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ’ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ’ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά,
κ’ οι Aλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό,
ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι.
Γι’ αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις,
προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά·
κ’ έπληττεν ουκ ολίγον έχοντας
κουβέντες στοιβαγμένες μέσα του.
Πάσα ομοιότης με οικείες παραστάσεις και πρόσωπα είναι εντελώς συμπτωματική...
Πηγή: Εν κρυπτώ
Επίσης στο Paideia.gr
Σ.Σ. Και για όσους δεν κατάλαβαν ας αντικαταστήσουν τον Αριστομένη με τον Γιώργο και τον Μενέλαο με τον Ανδρέα για να βγει νόημα. Πραγματικά διαχρονικός ο Καβάφης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου